تعیین فواصل مناسب کاشت دو گونه درختی افرا و توسکا در مناطق پایین بند جنگلهای شمال (جنگل کرچکله تنکابن مازندران)

کاشت گونه‌های درختی در نقاط خالی و تخریب یافته جنگلهای شمال و کمک به زادآوری طبیعی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. سطح نسبتا زیادی از جنگلکاریهای مناطق پایین‌بند و میان  ‌بند جنگلی با گونه‌های افرا، توسکا، ون و بلوط صورت می‌گیرد. بدست آوردن اطلاعات لازم در زمینه تکنیکهای کاشت با هدف کاهش هزینه کاشت، نگهداری و تعیین میزان تراکم کاشت از نکات ضروری به‌شمار ‌می‌رود‌. قالب آماری طرح بلوکهای کامل تصادفی با 5 تیمار (فواصل کاشت): 1×1 و 2×1 و2×2 و 3×2 و 3×3 متر و 4 تکرار بوده و در آن دو گونه توسکا ییلاقی subcordata C.A.M. Alnus  و افرا پلت Acer velutinum Boiss.در سال1366 کاشته شده است. مشخصه‌های مورد بررسی عبارتند از: درصد زنده ‌مانی، قطر یقه، قطر برابر سینه و ارتفاع درخت. آماربرداری و اندازه‌گیری درختان در سال 1380  ، پس از محاسبه تجزیه واریانس و مقایسه میانگینها به روش دانکن نشان داد که برای گونه افرا پلت از نظر زنده‌مانی فواصل کاشت 3×2 و 2×2 متر و از نظر قطر برابر سینه و قطر یقه فواصل کاشت 3×2 متر و 3×3 متر از وضعیت بهتری برخوردارند، ولی از نظر رشد ارتفاعی تفاوتها معنی ‌دار نیستند و برای گونه توسکای ییلاقی از نظر زنده‌مانی 3 فاصله کاشت بیشتر، برتری نشان دادند و از نظر قطر برابر سینه و قطر یقه فواصل کاشت 3×3 و 3×2 متر وضعیت مناسبتری داشتند‌. از نظر رشد ارتفاعی توسکا، تفاوت بین تیمار‌های کاشت معنی‌دار نیستند.