نقش سازمان های مردم نهاد (NGOs ) در توانمندسازی زنان روستایی (مورد مطالعه : شهرستان رشتخوار)

ایران از جمله کشورهای در حال توسعه است که داری پیشینه و خواستگاه سازمان‌های مردمی سنتی بوده که برخی از آنها همچنان وجود دارند. در دولت‌های اخیر نیز به نقش سمن‌ها جهت توانمندسازی جوامع محلی پی برده و مجوز تأسیس اینگونه سازمان‌ها را داده‌اند.سازمان‌های مردم نهاد در حیطه فعالیت زنان به عنوان سازمان‌های غیر رسمی در هر نظام اجتماعی با هدف جلب مشارکت زنان در تعیین سرنوشت خود از طریق توانمندسازی در ابعاد اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و سیاسی آنان، توانسته‌اند نقش مؤثری ایفا کنند ولی توانمندسازی با گذشت زمان توسعه می‌یابد، زیرا یک فرایند است و به تدریج اعضا کنترل بیشتری بر زندگی خود پیدا می‌کنند. در همین راستا هدف این پژوهش ارزیابی اثرات سازمان‌ مردم نهاد «باشگاه کشاورزان جوان» بر توانمندسازی اقتصادی اجتماعی زنان روستایی شهرستان رشتخوار است. روش تحقیق علی- مقایسه‌ای و توصیفی تحلیلی است. جامعه آماری شامل 10 روستای این سمن در شهرستان رشتخوار است. از 800 نفر زن عضو سمن‌، با فرمول کوکران و ضریب خطای 06/0، تعداد 200 نفر به عنوان نمونه بدست آمد و 200 نفر نیز غیرعضو بعنوان شاهد تعیین حجم شدند تا به صورت مقایسه‌ای تاثیر سمن ارزیابی شود و بدین منظور از 15 شاخص اقتصادی و 25 شاخص اجتماعی استفاده شد. نتایج آزمون تی دو نمونه مستقل نشان داد، اختلاف معناداری بین دو گروه وجود دارد که نشانه تاثیر سمن برتوانمند سازی زنان روستایی عضو است و توانسته میزان آگاهی، اعتماد به ‌نفس و تمایل آنان را به فعالیت‌های اجتماعی و اقتصادی افزایش دهد. اما در برخی شاخص ها سمن به موفقیت کامل نائل نگردیده است و زنان به اگاهی های اجتماعی و حقوقی، آگاهی از بازارها، مهارت‌های تولیدی و دسترسی به تسهیلات و منابع مالی بیشتری نیاز دارند.