نقش سامانه های اطلاعات جغرافیایی در تحلیل بیماری دیابت

در سال های اخیر سیستم های اطلاعات جغرافیایی (GIS) با مطرح نمودن قابلیت هایی چون گردآوری، نمایش، مدیریت و تحلیل مکانی، پتانسیل بالایی در کنترل و پیشگیری بیماری ها و برنامه ریزی در حیطه سلامت نشان داده اند. به طور مثال به کمک GIS می توان تشخیص داد که چه شهرهایی مواجهه بیشتری با بیماری دارند اما خدمات و مراکز درمانی مناسبی به آن ها اختصاص پیدا نکرده است و یا با همپوشانی نقشه های موضوعی مختلف عوامل بیماری و مرزهای جغرافیایی در یک نقشه رقومی می توان به ارتباطات بهتر آن ها و تحلیل های دقیقتری دست یافت. بنابراین GIS کمک می کند تا برنامه بهداشتی، پیشگیری و درمانی مناسبتری در مناطق مختلف کشور تدوین گردد. برای کنترل بهتر بیماری دیابت، به عنوان یکی از شایع ترین بیماری ها در کشور، در این مقاله کاربردها و تحلیل‌های مکانی-آماری موثر در بستر GIS بحث و بررسی می گردد. مهمترین قابلیت GIS در وهله اول نمایش نقشه بیماری ها و طبقه بندی اطلاعات بیماران می باشد. اما تحلیل های مهم دیگر شامل تحلیل درون یابی، خوشه بندی الگوهای نقطه ای، تحلیل اکولوژیکی و تحلیل الگوهای ناحیه ای و خوشه بندی نواحی حساس می باشند که در مقاله به آن ها پرداخته می شود. همچنین بر مبنای اطلاعات موجود از وضعیت دیابت در کشور و تحلیل های GIS، نقشه پیوسته توزیع بیماری در کشور تهیه گردید و استان های حساس به شیوع بیماری تشخیص داده شدند.