بررسی شرایط تکتونیکی- رسوبی نهشته های ماستریشتین در امتداد یک نگار تطابقی موازی روند زاگرس در شرق ناحیه فارس

کرتاسه‌پسین در زاگرس تحت‌تاثیر یک تکتونیک ناحیه‌ای قرار‌گرفته که منجر به توسعه حوضه پیش‌بوم در شمال‌شرقی صفحه‌عربی شده است. در برخی نواحی نیز تکتونیک محلی مرتبط با ساختمان‌های نمکی رسوبات را تحت تاثیر خود قرار داده است. یکی از بازه‌های زمانی که می‌توان تحولات تکتونیکی-رسوبی رادر آن مستندسازی کرد زمان ماستریشتین است. در این مطالعه نهشته‌های‌ماستریشتین در شرق ناحیه‌فارس شامل بخش‌بالایی سازند‌گورپی و سازند‌تاربور در امتداد یک نگاره با جهت شمال‌غربی–جنوب‌شرقی مورد‌بررسی قرار‌گرفته است. بر اساس مطالعات رسوب‌شناسی انجام گرفته بر روی این نهشته‌ها 14 رخساره شناسایی شده است. این رخساره‌ها در 5 کمربند رخساره‌ای پهنه کشندی، لاگون‌محصور ولاگون باز، ریف و دریای باز در چارچوب یک پلاتفرم کربناته از نوع شلف نهشته شده‌اند. بر اساس مطالعات چینه‌نگاری‌سکانسی3 سکانس رسوبی در این توالی شناسایی شده است. تطابق برش‌های مورد مطالعه درامتداد نگاره انتخابی نشان می‌دهد که نهشته‌های ماستریشتین بر روی بخش‌های مرتفع پیش‌برآمدگی در حوضه پیش‌بوم زاگرس تشکیل شده‌اند. پیش‌برآمدگی مذکور توپوگرافی نسبتا هموژنی داشته و فضای رسوب‌گذاری در امتداد این‌نگاره تقریبا یکنواخت بوده و باعث تشکیل ضخامت نسبتا یکنواختی از نهشته‌ها در این زمان شده است. تنها برش نمک‌ده‌کویه از روند کلی ضخامت تبعیت‌نمی‌کند که علت آن کاهش فضای رسوب‌گذاری به علت وجود ساختمان‌نمکی در این برش است.