ارزیابی الگوی مدیریت استعداد با تاکید بر فرآیندهای استعدادیابی و استعدادپروری

هدف از این پژوهش، ارائه الگوی مدیریت استعداد بر اساس فرآیندهای استعدادیابی و استعدادپروری می‌باشد. این پژوهش از لحاظ هدف، کاربردی و از لحاظ شیوه گردآوری داده‌ها کمی از نوع پژوهش‌‌های توصیفی–همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش کارکنان واحد منابع انسانی شرکت خودروسازی سایپا به تعداد 260 نفر بوده که با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی ، تعداد 155 نفر از آنان انتخاب شدند. به منظور تحقق اهداف تحقیق، ابتدا ادبیات موجود درباره موضوع مورد بحث بررسی قرارگرفته است و بدون این‌که نظریه خاصی مبنای کار قرار داده شود، بامطالعه و تلفیق مدل‌های موجود در زمینه مدیریت استعداد از یک سو و انتخاب که بیش‌تر پژوهشگران به آن‌ها اشاره داشته‌اند، از سوی دیگر ، الگوی مدیریت استعداد انتخاب گردید. برای گردآوری داده‌ها از پرسش‌نامه محقق ساخته شامل 40 سؤال بسته پاسخ استفاده شده است. روایی پرسشنامه با استفاده از نظر اساتید دانشگاهی بررسی و مورد تأیید قرار گرفته و پایایی آن با استفاده از آلفای کرونباخ 5/94% محاسبه شده است. پس از جمع‌آوری و تلخیص، داده‏های کمی از طریق تکنیک مدل یابی معادله ساختاری و با کمک نرم افزار آماری لیزرل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج تحلیل یافته‌ها نشان می‌دهد که دو فرایند استعدادپروری و استعدادیابی می‌تواند مدیریت استعداد را مورد تبیین قرار دهد. مؤلفه‌های جلب مشارکت استعدادها، آموزش و بهسازی استعدادها و توسعه روابط استعداد به ترتیب بیشترین تاثیر را بر فرایند استعدادپروری دارد و از سوی دیگر انتخاب استعدادها، استقرار و به‌کارگماری استعدادها، جذب و کسب استعدادها به ترتیب بیشتر تاثیر را بر فرایند استعدادیابی دارد.