تحلیل فضایی اثرسنجی شاخصهای اجتماعی، اقتصادی و جمعیتی بر جرائم سرقت شهر اهواز

زمینه و هدف: افزایش ناامنی­‌های اجتماعی، سرقت‌­ها، رفتارهای غیرمسئولانه و ضداجتماعی، امروزه در بسیاری از جوامع به شکل حاد درآمده و از حالت یک پدیده اجتماعی خارج و به شکل یک معضل اجتماعی نمودار شده است. هدف اصلی پژوهش حاضر تحلیل فضایی اثرسنجی شاخص­‌های اجتماعی- اقتصادی و جمعیتی بر جرائم سرقت شهر اهوازم بوده است. روش­: این پژوهش از لحاظ روش‌­شناسی، توصیفی ـ تحلیلی مبتنی بر مطالعات کتابخانه­‌ای و بررسی­‌های میدانی است. اطلاعات موردنیاز برای انجام آن به صورت کتابخانه‌ای و با استفاده از مراجعه به سازمان­‌ها گردآوری شده است. یافته­‌ها: یافته‌­های پژوهش نشان داد که از نظر جرائم سرقت اهواز، منطقه شش مجرم­‌خیزترین و منطقه دو امن­ترین منطقه می­‌باشند. جهت کلی بیضی انحراف نشان می­‌دهد روند مناطق مجرم‌­خیز جهتی تقریبا شمال غربی-جنوب شرقی دارد. با توجه به تراکم کرنل کانون تمرکز مجرمان در مناطق شش و چهار و کم­ترین تراکم مجرم­‌خیزی در منطقه دو است. نتیجه­‌گیری: با توجه به تحلیل فضایی و بررسی­‌های آماری که صورت گرفت این نتایج حاصل شد که ترکیب شرایط فیزیکی، اجتماعی، اقتصادی و جمعیتی در پهنه­‌های مختلف شهر سبب بروز ناامنی در کلانشهر اهواز شده و در تراکم فزاینده جرم­‌خیزی و ناامنی در منطقه شش و امنیت در منطقه دو شهر اهواز تأثیرگذار بوده­‌اند. همچنین، معمولا مجرمان جرائم سرقت نزدیک‌ترین مسیر و محل سکونت خود را برای ارتکاب جرم انتخاب می­‌کنند و پهنه سکونت مجرمان و محل ارتکاب جرائم سرقت بر هم منطبق بوده است.