بررسی تأثیر صنعت گردشگری بر توسعۀ شهری

شناخت قابلیت ها و ظرفیت های محیطی و انسانی با رهیافت آمایشی و اولویت بندی تـوان توسـعه، راهبـردی اساسـی در جهت برنامه ریزی مطلوب منطقه ای قلمداد می شود. در همین راستا، در دهه های اخیـر در کشـورهای مختلـف توجـه بـه گسترش انواع گردشگری به ویژه در مناطق شهری در جهت ارتقا وضعیت معیشـتی و پایـداری آن هـا، جایگـاه خاصی در برنامه های کلان این کشورها یافته است. درواقع، در کشورهای مختلف به ویژه طـی دهـه های اخیـر، گردشـگری بـه عنوان یکـی از مهمترین راهبردها در جهت تحقق توسعه پایدار محیطی، اجتماعی و اقتصادی در اینگونه مناطق مطرح بـوده اسـت. صنعت گردشگری در سالیان اخیر، تأثیرات بسیاری بر وضعیت اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جهان داشته است. امروزه اهمیت گردشگری از نظر اقتصادی و اشتغال زایی بر کسی پوشیده نیست. امروزه توسعه شهرها در گرو برنامه ریزی های منسجم در ابعاد مختلف اقتصادی، فرهنگی و سیاسی است. با توجه به اینکه هر روشی که در رسیدن به موفقیت و هدف، کارآمد باشد سیاست نامیده می شود، لذا یکی از راه های مهم و حیاتی برای رسیدن به توسعه پایدار در شهرها و کشورها توجه به منابع گردشگری و شکوفایی و پیشرفت آن ها است. بنابراین، مقاصد گردشگری واجد هر گونه جاذبه ای که باشد، باید موضوع توسعه پایدار این جاذبه ها را در قالب عناصری همچون ظرفیت های قابل تحمل جاذبه و سیاست گذاری های مرتبط با حفظ و توسعه جاذبه مد نظر قرار داد. در مقاله حاضر که با روش توصیفی- تحلیلی گردآوری شده است، به این موضوع پرداخته می شود که در جهان کنونی و با پیشرفت های زیادی که در نگهداری اماکن توریستی حاصل شده است، صنعت گردشگری در ایجاد توسعه پایدار در شهرها یک استراتژی و سیاست کلان محسوب می شود.