Mieczysław Maneli (1922−1994)

Mieczyslaw Maneli urodzil sie 20 stycznia 1922 r. w Miechowie w rodzinie inteligenckiej. Byl autorem wielu prac z zakresu teorii panstwa i prawa, historii doktryn politycznych i prawnych (ktore sam określal raczej jako doktryny polityczno-prawne1) oraz nauk politycznych, z tym jednak, ze, oprocz – od 1950 r. − prowadzenia dzialalności o charakterze akademickim na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego, a od 1968 r. zagranicą, jak rowniez − w pierwszych latach piecdziesiątych – dzialalności ideologicznej, a w 1956 r. dzialalności o charakterze politycznym, pracowal rownocześnie, do 1964 r., w sluzbie dyplomatycznej. W latach 1954−1955 byl bowiem doradcą prawnym polskiego przedstawicielstwa przy Miedzynarodowej Komisji Kontroli i Nadzoru w Wietnamie; w latach 1963−1964 byl kierownikiem tego przedstawicielstwa, starając sie odgrywac, w sposob, ktory mozna określic jako kontrowersyjny, role mediatora w konflikcie wietnamskim2. Wietnamski okres zycia Mieczyslaw Maneli opisal zresztą w − szeroko cytowanej w literaturze poświeconej wojnie wietnamskiej − ksiązce War of the Vanquished3. Kariere akademicką Mieczyslaw Maneli rozpocząl stosunkowo poźno, na czym musialy zawazyc ogolne okoliczności historyczne. W okresie okupacji przebywal w Warszawie, naleząc do Gwardii Ludowej. W maju 1943 r. zostal uwieziony i wywieziony do obozu koncentracyjnego Auschwitz, skąd uciekl w styczniu 1945 r. Po wojnie pracowal w Glownym Urzedzie Kontroli Prasy, Publikacji i Widowisk, najpierw w Kielcach i w Katowicach, nastepnie, do 1950 r., jako kierownik wydzialu w Warszawie4. Studia prawnicze ukonczyl, w rezultacie, dopiero w 1949 r. Po ukonczeniu studiow przez dwa lata byl zatrudniony jako starszy asystent, a po roku adiunkt w Szkole Glownej