بررسی نقش و اثرات سرمایهگذاری خصوصی و عمومی بر اشتغال در استانهای ایران: با رویکرد گشتاورهای تعمیمیافته

با توجه به اهمیت سرمایه­گذاری در بخش­های اقتصادی و تأثیر آن بر متغیرهای کلان اقتصاد از جمله تولید و اشتغال و با توجه به محدودیت منابع در اقتصاد، بررسی میزان کارایی سرمایه­های به کار رفته در جامعه توسط بخش خصوصی و دولتی از اهمیت ویژه­ای برخوردار است. لذا در این پژوهش به بررسی اثرات سرمایه­گذاری خصوصی و عمومی بر اشتغال در 30 استان کشور و طی دوره زمانی 1394-1384 با استفاده از روش گشتاورهای تعمیم­یافته و در سه مدل مختلف؛ اشتغال بخش خصوصی، دولتی و کل پرداخته شده است. نتایج برآورد مدل اشتغال خصوصی حاکی از بهبود بازار اشتغال ناشی از افزایش سرمایه­گذاری خصوصی می­باشد که این رابطه مثبت نه تنها در دوره جاری وجود دارد بلکه تابعی از سرمایه­گذاری دوره گذشته نیز هست. در برآورد مدل اشتغال عمومی، تأثیر سرمایه­گذاری عمومی در دوره جاری و گذشته بر اشتغال این بخش منفی و معنادار بوده است. به عبارتی سرمایه­گذاری­های صورت گرفته توسط دولت طی دوره زمانی مورد بررسی نتوانسته است باعث بهبود بازار اشتغال و برطرف کردن معضل بیکاری در کشور شود. این نتیجه حتی در مدل کلی اشتغال نیز مشهود است، بررسی همزمان سرمایه­گذاری خصوصی و عمومی و تأثیر آن بر اشتغال کل، نشان از اثر مثبت سرمایه­گذاری خصوصی و اثر منفی سرمایه­گذاری عمومی بر اشتغال کل است.