ULUSLARARASI SERMAYE KONTROLLERİ, AVRUPA VE ASYA ÜLKELERİNİN SERMAYE KONTROLÜ UYGULAMALARI ÜZERİNE BİR LİTERATÜR ARAŞTIRMASI

Uluslararasi piyasalarda 1929`dan 1970`lere kadar etkisini gosteren Keynesci dusunce yapisinin bir sonucu olan korumaci ve mudahaleci yaklasim, artik yerini daha liberal ve disa acik bir sekilde isleyen piyasalara birakmistir. Bu yaklasim onceleri finansal sermaye ihtiyaci duyan az gelismis veya gelismekte olan ekonomiler icin bir can suyu niteligi tasirken, daha sonralari sermaye giris cikislarindaki ani dalgalanmalar ulkelerin makroekonomik degiskenleri uzerinde olumsuz sonuclara sebep olmustur. Bu alanda daha onceki yapilan calismalara bakildiginda anlik sermaye hareketliliginin ulkelerin reel doviz kurlarinda, faiz oranlari ve sermaye piyasalari uzerinde yuksek bir volatilite olusturdugu, sonucta buna bagli olarak piyasalarin finansal olarak daha kirilgan ve disa bagimli hale gelmesine neden oldugu gorulmustur. Bu nedenle ulkeler ortaya cikan bu olumsuz durumu bertaraf etmek icin sermaye kontrolu kurallari altinda bir dizi duzenleme ve denetleme mekanizmasi gelistirmislerdir. Bunlar icerisinde en yaygin yontem Tobin vergisi uygulamasi olup, bircok ulke tarafindan farkli zamanlarda kullanilmistir. Bu calismada ise 1992 yilindan gunumuze kadar uygulanmis sermaye kontrolleri incelenmistir. Genel olarak sonuclara bakildiginda farkli ulkelerde uygulanmis sermaye kontrolleri kismen basari saglamis olsa da Malezya ve Şili disinda bircok ulkede basarisizlikla sonuclanmistir. Bircok calismanin sonucunda ise; uygulamalarin her ulkenin kendi ekonomik, finansal ve cografi dinamikleri dikkate alinarak yapildiginda basariya ulasmaya daha yakin olunacagi belirtilmistir.