آرکائیسم واژگانی و نحوی درپنج داستان مینی مال در دیوان پروین اعتصامی
2017
آرکائیسم از راههای برجسته کردن و تشخص بخشیدن به زبان است. این شگرد یکی از شیوههای آشناییزدایی باعناصر کهن (آرکائیک) زبان است کاربرد عناصر تاریخمند زبان در درون بافت زمانی پس از آن را کهنگرایی (آرکائیسم) میگویند. واحدهای زبان (تکواژها، واژهها، عبارات و ساختهای نحوی) بر پیشانی خود مهر زمان دارند، این یعنی هویت تاریخی و تاریخمندی زبان. اگر عناصر زبان گذشته را از موقعیت تاریخی آن جدا کنیم و به درون بافت زبانی دورههای بعد منتقل نماییم، هنجار زمانی کلام شکسته میشود و سخن از بافت تاریخی که در آن تولد یافته فاصله میگیرد. پیوند عمیق شعر پروین اعتصامی با زبان و ادب کهن فارسی به صورت متنوع وگسترده در شعرش مشهود است. با وجود گذشت قرون متمادی، زبان فارسی همچنان صلابت و اصالت خود را به شکلی پویا حفظ کرده است که دلیل آن چیزی نیست مگر غنی بودن این زبان چه از جهت لفظ و چه از جهت محتوا. از بین شاعران معاصر، پروین اعتصامی به علت گرایش به شعر کلاسیک از این حیث، نمود بیشتری یافتهاند و باستانگرایی را به عنوان محملی برای ایجاد فخامت و شیوایی زبان خویش برگزیده و به کار برده است. باستانگرایی واژگانی و نحوی در شعر پروین جایگاه خاصی دارد که در این تحقیق، با بررسی چهارداستان مینی مال در دیوان این شاعره پرآوازه، به تأثیر واژه یا نحو کهن در شعراو پرداخته و دریافتهایم که شعر پروین چه مقدار و تحت تأثیر کدام یک از انواع باستانگرایی قرار گرفتهاند.
- Correction
- Source
- Cite
- Save
- Machine Reading By IdeaReader
0
References
0
Citations
NaN
KQI