پهنهبندی شهر اردبیل ازنظر میزان وجود پتانسیلهای جذب گردشگر

امروزه گردشگری به یکی از عوامل مؤثر بر توسعه­ی اقتصادی- اجتماعی و فرهنگی جوامع تبدیل شده است. همچنین یکی از بخش­هایی است که در صورت برنامه­ریزی و توجه به آن، می­تواند ارزآوری قابل‌توجهی داشته باشد و آورده اقتصادی حاصل از آن می­تواند اشتغال بخش وسیعی از بیکاران جامعه را تضمین کند. گردشگری شهری نیز که یکی از زیر بخش‌های گردشگری بوده، اخیرا موردتوجه برنامه­ریزان و متولیان امر قرار گرفته است. در این بین، شهر اردبیل با توجه به سابقه تاریخی و پتانسیل­های بالقوه و بالفعل آن، همه­ساله پذیرای شمار زیادی از گردشگران داخلی و خارجی بوده و هست. از این رو انجام مطالعات گسترده و پژوهش­های به روز در راستای سنجش وضعیت گردشگری شهر اردبیل و شناسایی فضاهای گردشگری آن در راستای مدیریت بهینه امور گردشگری این شهر، مساله­ای مهم و ضروری است. بنابراین در تحقیق حاضر با بهره بردن از روش تحقیق توصیفی- تحلیلی و ابزارهایی چون GPS و نرم­افزار ARCGIS و مدل­های Vikor، AHP و Fuzzy، اقدام به پهنه­بندی و شناسایی فضاهای گردشگری شهر اردبیل شده است.  نتایج به دست آمده از تحلیل­های صورت گرفته در تحقیق حاضر حاکی از آن است که هسته­ی مرکزی شهر اردبیل با محوریت رودخانه­ی بالغلی­چای و دریاچه شورابیل و در جهت شمال شرقی- جنوب­غربی، قابلیت بالایی در جذب گردشگر دارد. در واقع این نواحی را می­توان به‌عنوان فضای غالب (مرکز ثقل) گردشگری شهر اردبیل نام­گذاری کرد. فضایی که با تمرکز فوق­العاده­ی جاذبه­های تاریخی، گردشگری و تفریحی مشخص شده است. در واقع اینچنین می­توان گفت که فضای گردشگری شهر اردبیل و مناطق با قابلیت بالای جذب گردشگری تابعی از هسته­ی مرکزی و تاریخی شهر اردبیل و رودخانه­ی بالغلی­چای و دریاچه­ی شورابیل بوده است. به‌طوریکه این مسئله باعث تمرکز بیش از حد عناصر گردشگری در  مجاورت این عناصر شده است.