بررسی ارتباط عملکردی و سینرژیستی عضلات کف لگن با برخی از عضلات اطراف مفصل ران

زمینه و هدف: تقویت عضلات کف لگن به عنوان خط اول درمان در بسیاری از اختلالات عملکردی عضلات کف لگن شناخته شده است.در کنار آن تقویت برخی عضلات اطراف مفصل ران مانند گلوتئوس ماگزیموس ، ادداکتور ماگنوس ، ابتوراتورداخلی و همچنین الگوی دوم اکستنسوری PNF به عنوان روش درمانی مکمل مطرح شده اند .این مطالعه با هدف بررسی وجود ارتباط احتمالی سینرژیستی بین این عضلات و الگوی اکستانسوری PNF با عضلات کف لگن طراحی و اجرا شد.روش کار : 21 زن متاهل سالم بدون سابقه بارداری در دامنه سنی 20 تا 40 سال در این مطالعه مقطعی-تحلیلی شرکت کردند.پس از جمع آوری اطلاعات جمعیت شناختی ،ابتدا چگونگی وارد عمل کردن عضلات کف لگن با استفاده از ابزار پرینومتر به افراد آموزش داده شده و همزمان فشار داخل واژن اندازه گیری گردید. سپس از اولتراسونوگرافی شکمی برای اندازه گیری میزان جابه جایی دیواره خلفی مثانه حین استراحت و انقباض عضلات کف لگن ، انقباض عضلات گلونئوس ماگزیموس، ابتوراتور داخلی ، ادداکتور ماگنوس وانجام الگوی دوم اکستنسوری اندام تحتانی PNF استفاده شد . هر حرکت سه مرتبه با استراحت 30 ثانیه ای بین هر انقباض تکرار و میانگین مقادیر جابه جایی دیواره خلفی مثانه مورد مقایسه قرار گرفت. برای تحلیل داده‌ها از آزمون‌های برازندگی کولموگروف-اسمیرنف وتحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر استفاده و در تمامی آزمون‌ها سطح معنی‌دار 05/0p< درنظرگرفته شد.یافته ها : اثر اصلی مداخله بر روی حرکت دیواره خلفی مثانه،در مقایسه با انقباض عضلات کف لگن ، معنی دار بود( 0001/0p= و 9/392F=).. به این ترتیب که میزان جابه جایی دیواره خلفی مثانه حین انقباض عضله ابتوراتور داخلی و اجرای الگوی اول اکستنسوری اندام تحتانی بیشتر از انقباض عضلات کف لگن و در جهت آن بود. حین انقباض عضله گلوتئوس ماگزیموس میزان جابه جایی دیواره خلفی مثانه بیشتر از انقباض عضلات کف لگن ولی در جهت عکس آن و با انقباض عضله ادداکتور ماگنوس تقریبا برابر با انقباض عضلات کف لگن و هم جهت با آن بود(0001/0p