تبیین نگرش به بزهکاری در نوجوانان براساس سبکهای فرزند پروری

زمینه و هدف: موضوع نوجوانان بزهکار، یکی از مسائل ناراحت‌کنندۀ جوامع امروزی است و خانواده مهم­ترین رکن بروز این بزهکاری را بر عهده دارد. از همین رو، پژوهش حاضر با هدف تبیین نگرش به بزهکاری در نوجوانان براساس سبک‌­های فرزند پروری انجام شده است. روش: پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی است و جامعۀ آماری آن شامل کلیۀ نوجوانان سنین 13 تا 18 سال شهر خرم­آباد در سال 1396 است که تعداد 290 نفر به عنوان حجم نمونه به روش نمونه‌­گیری تصادفی خوشه‌­ای چندمرحله‌­ای انتخاب شد. ابزار جمع‌آوری داده­‌ها، پرسشنامه‌­های سبک­‌های فرزند پروری بامریند و نگرش به بزهکاری فضلی بود. برای تجزیه و تحلیل داده­‌ها از ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون چندگانه به روش گام به گام و تی گروه­‌های مستقل استفاده شد. یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد در بین دختران و پسران، سبک­‌های فرزند پروری مقتدرانه با نگرش مثبت به بزهکاری، رابطۀ منفی و با نگرش منفی به بزهکاری، رابطۀ مثبت دارد. از طرفی، بین سبک­‌های فرزند پروری مستبدانه و سهل‌گیرانه با نگرش مثبت به بزهکاری، رابطۀ مثبت و با نگرش منفی به بزهکاری، رابطۀ منفی و معناداری وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه به روش گام به گام نیز نشان داد که در بین دختران و پسران، فقط سبک فرزندپروری مستبدانه قادر به پیش­بینی نگرش مثبت به بزهکاری و در بین دختران، سبک فرزندپروری مقتدرانه قادر به پیش­‌بینی نگرش منفی به بزهکاری بود. ولی در بین پسران، سبک­‌های فرزند پروری مقتدرانه و مستبدانه هرکدام قادر به پیش­بینی نگرش منفی به بزهکاری بودند. نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد نگرش مثبت به بزهکاری در بین پسران بیشتر از دختران و نگرش منفی در بین دختران بیشتر از پسران بود و با توجه به اهمیت سبک­‌های فرزند پروری در پیش‌­بینی نگرش به بزهکاری نوجوانان، ضروری به نظر می­‌رسد مسئولان بهداشت روان نوجوانان و خانواده­‌ها به این مسئله توجه ویژه‌­ای داشته باشند.