TÜRKİYE’DE EĞİTSEL BAĞLAMDA DİJİTAL HİKÂYE ANLATIMI KONUSUNA ELEŞTİREL BİR YAKLAŞIM

Bu calismada, egitsel baglamda Dijital Hikâye Anlatimi (DHA) konusunda Turkiye’de var olan durumun betimlenmesi boylece bu konuda calisma yapmayi planlayanlar icin bir temel olusturulabilmesi amaclanmistir. Arastirmada betimsel tarama yontemi ile ulasilan 12 tez ve 15 makale, icerik analizi ile belirlenen olcutler dogrultusunda derinlemesine cozumlenmistir.  Analiz sonucunda DHA’nin egitsel baglamda hikâye anlatimindan ziyade dijital kismina odaklanildigi, aracsal rolune vurgu yapildigi, yasantilari ve deneyimleri anlamaya yonelik bir atolye calismasi olarak orgutlenmedigi, atolye surecinden daha ziyade, bireysel beceri gelistirme hedefinin agirlikli oldugu; coklu ortam ile DHA arasinda kavram catismalarinin oldugu; DHA’nin olasi rolleri arasinda yansitma ve ifade araci olmasi gibi roller ifade edilmesine ragmen hic bir calismada, deneyim paylasimina dair bilesen tanimlanmadigi oncelikle dikkati ceken bulgular arasinda yer almistir. Buna ek olarak, incelenen calismalarda dijital hikaye anlatimi konusunda teorik ve uygulama donanimina sahip kendileri de en az bir dijital hikaye anlatimi atolyesinde katilimci olarak yer almis kisilerce yurutulmesi esasinin ne kadar gozetildigine iliskin sinirli bilginin yer aldigi belirlenmistir. Bu bulgular, Turkiye’de DHA’nin egitsel baglamda kullaniminda bir yaklasim sorunu olduguna isaret etmektedir. Bu yaklasim sorunu, sadece bir arastirmanin kendi sinirlari icerisinde kalmayarak, yayilma riskini de beraberinde getirebilir. Sonuc olarak bu calisma ile hatanin yayiliminin onlenmesi konusunda bir adim atilmis olmasi umulmaktadir.