بررسی تأثیر سبک رهبری زهرآگین بر بدبینی سازمانی و بیگانگی شغلی کارکنان وزارت ورزش و جوانان با نقش میانجی ماکیاولیسم

هدف از انجام این پژوهش، بررسی تأثیر سبک رهبری زهرآگین بر بدبینی سازمانی و بیگانگی شغلی کارکنان وزارت ورزش و جوانان با نقش میانجی ماکیاولیسم بود. روش پژوهش، توصیفی بود و در دستة پژوهش‌های کاربردی قرار دارد. جامعة آماری پژوهش همة کارکنان رسمی وزارت ورزش و جوانان به تعداد 335 نفر بودند. حجم نمونة پژوهش براساس جدول مورگان 180 نفر بود که به‌صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار استفاده‌شده برای جمع‌آوری داده‌ها پرسش‌نامة استاندارد «رهبری زهرآگین» از اشمیت (2008)، پرسش‌نامة «ماکیاولیسم» از روث آلاس (2009)، پرسش‌نامة «بدبینی سازمانی» از کالاگان (2009) و پرسش‌نامة «بیگانگی شغلی» از بانای و ریسل (2007) بود. شش نفر از اساتید مدیریت ورزشی دانشگاه رازی روایی محتوایی پرسش‌نامه‌ها را تأیید کردند و پایایی این پرسش‌نامه ها به‌ترتیب 89/0، 87/0، 88/0 و 84/0 تعیین شد. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها آزمون ضریب همبستگی پیرسون و مدل تحلیل مسیر با استفاده از نرم‌افزارهای اس.پی.اس.اس و آموس به‌کار برده شد. نتایج نشان داد که رهبری زهرآگین بر بدبینی سازمانی و بیگانگی شغلی به‌ترتیب با ضریب تأثیر 53/0 و 50/0 تأثیری مثبت داشت. همچنین، ماکیاولیسم نقش میانجی را با ضریب تأثیر 32/0 و 34/0 به‌ترتیب برای تأثیر رهبری زهرآگین بر بدبینی سازمانی و بیگانگی شغلی ایفا کرد؛ بنابراین، مدیران باید سعی کنند تاحدممکن رفتارهای زهرآگین در شیوة رهبری خود نداشته باشند؛ زیرا، وجود و تداوم این رفتارهای منفی مدیران را به‌سمت بی‌توجهی به سازمان و منابع انسانی آن سوق می‌دهد و شرایط را برای بدبین‌شدن و بیگانه‌شدن کارکنان با سازمان فراهم می‌کند.