Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyi’nin Reformu Sorunsalı: İtalya’nın Beklentileri ve Stratejileri

Gunumuz uluslararasi sisteminin en kapsayici devletler arasi organizasyonu olan Birlesmis Milletler (BM), her ne kadar diger orgutler ile kiyaslanamaz bir temsil gucune sahip olsa da; kuruldugu 1945 yilindan gunumuze BM’nin uluslararasi konjonkturde onemli olcudeki gelismelerin beraberinde getir¬digi degisimlere etkili cozumler uretmesi beklenmektedir. BM’nin yurutme, hayati kararlarin onay ve icra mekanizmasi olarak islev goren Guvenlik Konseyi (BMGK) ise degisimden uzerine dusen payi en fazla almasi beklenen organdir. BMGK’nin yapisina yonelik bir takim degisiklik talep eden aktorlerin mevcut yapida var olan daimi uyelik statusunun disinda kalan aktorler oldugu bilinmektedir. Ozellikle Almanya, Brezilya, Hindistan ve Japonya’nin olusturdugu dortlu grubun daimi uyelik kontenjaninin genisletilmesi ile ilgili talepleri bu devletlerin kendi bolgesel rakiplerini de karsi bir grubun olusturul¬masi yonunde politikalar izlemeye tesvik etmektedir. Almanya’ya karsi Italya’nin; Brezilya’ya karsi Arjantin’in; Hindistan’a karsi Pakistan’in ve Japonya’ya karsi Guney Kore’nin olasi daimi uyelik genislemesinde daimi uyelik statusunu elde etme olasiliklari daimi uyelige aday bolgesel rakiplerine gore oldukca dusuk oldugundan, bu devletlerin daimi uyelik genislemesine karsi politikalar izledikleri gorulmektedir. Ozellikle Italya, BMGK’nin reformuna yonelik etkili politika ve reform onerileri gelisti¬ren devletlerin basinda gelmektedir. Italya’nin BMGK’nin reformuna yonelik gelismeleri cok yakindan takip etmesi ve olasi bir reform girisiminin disinda kalmamak adina yogun bir mesai harcamasi, her seyden once Italya’nin bolgesel denklemdeki oneminin azalmasi endisesinden ileri gelmektedir.