Viaggio storico e letterario nella comunità dei Tatari polacco-lituani attraverso Baśnie, podania i legendy polskich Tatarów di Selim Mirza Chazbijewicz

W artykule podjeta zostala proba kulturowej i historycznej rekonstrukcji spoleczności Tatarow zamieszkalych na terytorium Wielkiego Ksiestwa Litewskiego. Tatarzy, pochodzący z Azji Środkowej, po podziale imperium mongolskiego udali sie do Europy Wschodniej, dając początek chanatowi Zlotej Ordy. Pierwsze migracje Tatarow na ziemie polskie z woli Wielkiego Ksiecia Litwy Witolda datuje sie na wiek XIV. Dzieki przynalezności do religii muzulmanskiej Tatarzy zdolali na przestrzeni wiekow ocalic wlasną tozsamośc. Tworczośc literacką Tatarow polsko-litewskich mozna podzielic na dwa typy literatury: religijną i popularną. Najznakomitszym przedstawicielem polskiej wspolczesnej literatury tatarskiej jest Selim Mirza Chazbijewicz. Tworca, oprocz poezji i eseistyki, interesowal sie popularną literaturą tatarską. Ksiązka Baśnie, podania i legendy polskich Tatarow to zbior 21 opowiadan z tradycji tatarskiej, przekazywanych przez wieki ustnie. Ksiązka ta jest dowodem na wystepowanie kulturowego splotu tradycji judeochrześcijanskiej, islamskiej i turecko-mongolskiej.