281. Ocena ryzyka przerzutów odległych u chorych leczonych na mięsaki tkanek miękkich w Instytucie Onkologii w Gliwicach w latach 1991–2001

Cel pracy Ocena ryzyka i dynamiki ujawnienia sie przerzutow odleglych w zalezności od parametrow histoklinicznych guza i sposobu leczenia. Material i metodyka Analizą objeto 115 chorych na miesaki tkanek miekkich (MTM). Wszyscy chorzy byli leczeni metodą skojarzoną: operacja i uzupelniająca radioterapia. U 32 chorych z niekorzystnymi czynnikami rokowniczymi(stopien G3 i powyzej 2 wznow miejscowych) zastosowano chemioterapie: w 15 (47%) przypadkach jednoczasową a w 17 (53%) – uzupelniajacą. Mediana dawki calkowitej w grupie jednoczasowej radio–chemioterapii wyniosla 65Gy a średnia dawka calkowita w calej grupie 61.5Gy. Chemioterapie prowadzono w oparciu o antracykliny i ifosfamid. Mediana czasu obserwacji wyniosla 3 lata. Za kryterium oceny kinetyki przerzutow odleglych przyjeto: odsetek i mediane czasu ich ujawnienia. Wyniki Przerzuty odlegle odnotowano u 41 (36%) chorych. W 80% ujawnily sie w pierwszych 2 latach obserwacji, najcześciej – do pluc (26%). Mediana przezycia bez przerzutow odleglych wyniosla 722 dni. W analizie jednowariantowej radykalnośc mikro i makroskopowa oraz stopien G byly związane z nizszym ryzykiem wystąpienia przerzutow. Leczenie jednoczasowe radio-chemioterapią związane bylo z redukcją ryzyka wystąpienia przerzutow o ok. 45% (p Wnioski -przerzuty odlegle ujawniają sie w 80% w trakcie pierwszych 2 lat obserwacji, a stopien zroznicowania histopatologicznego -G- oraz radykalnośc mikro- jak i makroskopowa leczenia operacyjnego są czynnikami prognostycznymi dla ryzyka ich wystąpienia. – jednoczasowa radio-chemioterapia obniza ryzyko wystąpienia przerzutow i podwyzsza wyleczalnośc miejscową przy akceptowalnej toksyczności leczenia. – nie wykazano wplywu wznowy miejscowej na ryzyko wystąpienia przerzutow odleglych -uzyskane wyniki wskazują na koniecznośc oceny wartości jednoczasowej radio-chemioterapii w badaniu prospektywnym.