اثرات و عوارض tDCS در اختلالات حرکتی کودکان و نوجوانان

مقدمه و اهداف : مطالعات زیادی در موردتاثیر تحریک الکتریکی مغز با جریان مستقیم در بیماریهای مختلف در افراد بزرگسال انجام شده است اما در گروه کودکان و نوجوانان به دلیل نگرانیهای استفاده از این تحریک، مطالعات کمتری انجام شده است و مطالعات محدودی در سال های اخیر به بررسی اثرات این تحریک در این گروه پرداخته اند.هدف از این مقاله بررسی تاثیر تحریک الکتریکی مغز در اختلالات حرکتی کودکان و نوجوانان و همینطور بررسی عوارض ناشی از تحریک در این گروه می باشد.مواد و روشها :این مقاله مطالعه ای مروری است که درآن باجمع آوریاطلاعاتازطریقجستجودرمنابع جستجویChocrane,google scolar, Springer, PubMed, Ovid, Science Directاز سال 2000تا سال 2015 انجام شد و مطالعاتی که اثر و عوارض تحریک الکتریکی مغز از طریق جریان مستقیمرا دراختلالاتحرکتی کودکان و نوجوانان بررسی کرده بودند ، مورد مطالعه و بررسیقرار گرفتند. یافتهها : از بین 162 مطالعه یافته شده در نهایت با توجه به معیار های ورود و خروج تنها 9 مطالعه باقی ماندند. تحریک الکتریکی مغز با جریان مستقیم همراه با درمانهای دیگر نظیر فیزیوتراپی معمول ،تردمیل و واقعیت مجازی در کودکان و نوجوانان در اندام تحتانی موجب بهبود تعادل و عملکرد راه رفتن و در اندام فوقانی کاهش اسپاستی سیته میگردد.در این مطالعات تنها اثرات سوء جزئی نظیر قرمزی ، سوزش و خارش پوست و گاه اختلال گذرای خلق گزارش شده است.همینطور این جریان نه تنها موجب تشنج نمیشود، بلکه بعنوان یک روش درمانی تشنج میتوانداستفاده شود . نتیجه گیری: این جریان در کودکان غیراز سوزش و خارش و تغییرخلق به صورت گذرا،لااقل در کوتاه مدت اثرات نامطلوب دیگری ایجادنمی کند . همینطور وقتی این جریان با روشهای درمانی دیگر مورد استفاده قرار گیرد می تواند موجب ایجاد اثرات مفید درمانی در کودکان و نوجوانان دارای اختلال حرکتی گردد.