مطالعة آزمایشگاهی اثر نانوذرات آهن بر حذف آرسنیک در محیط آبی

آلودگی آبخوان، یکی از مسائل مطرح در آب زیرزمینی است که با افزایش فعالیت‌های صنعتی، دفع فاضلاب در چاه‌های جذبی و برداشت بی‌رویه از سفره در دهه‌های اخیر افزایش یافته و با توجه به اینکه حدود 60 درصد از آب مصرفی سالانة کشور از آب زیرزمینی تأمین می‌شود، پالایش آن بسیار حائز اهمیت است. یکی از آلودگی‌های رایج، سمی و خطرناک در آب‌ زیرزمینی، آلایندة آرسنیک است که غلظت بیش از حد مجاز آن در چند استان ایران گزارش شده است. یکی از راه‌های جدید، کارآمد و کم‌هزینه برای کاهش غلظت آرسنیک از آب زیرزمینی، تزریق درجای نانوذرات آهن به محیط آبخوان است که امروزه در جهان به آن توجه شده است. هدف از این مقاله بررسی روند کاهش آرسنیک در محیط آبی از طریق نانوذرات آهن صفر است که با انجام آزمایش‌های پیمانه‌ای شکل گرفته است. در این آزمایش‌ها اثر زمان، غلظت اولیة آلاینده و واکنش‌گر، دما و pH بر تغییرات غلظت نانوذرات آهن و آرسنیک مطالعه شده است تا سرعت واکنش و نحوة کاهش آرسنیک در محیط آبی بررسی شود. نتایج این آزمایش‌ها نشان دادند نانوذرات آهن، غلظتی در حدود 10 برابر مجاز غلظت آرسنیک را در یک ساعت به زیر غلظت مجاز استاندارد آب شرب ایران می‌رسانند. در نهایت، نتایج آزمایش‌ها نشان دادند که نانوذرات آهن بازده بسیار زیادی برای پالایش آب آلوده به آرسنیک در محیط آبی دارند.