مطالعه عددی اندرکنش گسلش- آبرفت - قاب ساختمانی دو دهانه

در بیشتر مطالعات مربوط به اندرکنش گسلش- خاک- فونداسیون- سازه، تنها فونداسیون مدل شده و اثر سازه با روشهایی مانند سختی معادل یا اضافه نمودن سربار معادل آن در مدلسازی­ها دیده شده و از مدلسازی مستقیم سازه در مدل­های آزمایشگاهی و عددی خودداری شده است. لذا به نظر می­رسد مدلسازی مستقیم سازه بتواند درک بهتری از تاثیر حضور سازه- فونداسیون بر نحوه انتشار گسلش سطحی1 و همچنین بر نحوه عملکرد اعضاء مختلف سازه در حین گسلش را امکان پذیر سازد. در این تحقیق مدلسازی عددی دوبعدی سازه- فونداسیون- آبرفت با اعمال گسلش سطحی معکوس به صورت شبه­استاتیکی، در حالت قابهای دو دهانه دارای پی­نواری با تعداد طبقات 3 و 7، با استفاده از روش اجزاء محدود و نرم افزار آباکوس انجام شده و تاثیر عواملی نظیر موقعیت قرارگیری سازه، تعداد طبقات و ضخامت فونداسیون در این پدیده اندرکنشی به صورت پارامتریک مورد مطالعه و بررسی قرارگرفته است. بر این اساس بحرانی­ترین موقعیت قرارگیری، برای حالتی است که سازه برروی فرادیواره و در فاصله 15 تا 25 متری از محل رخنمون گسلش میدان آزاد2 قرار می­گیرد. تاثیر افزایش تعداد طبقات (افزایش­سربار) از نظر تغییرشکل­های ایجادشده در سازه در مواجهه با پدیده گسلش در حالت­های مختلف قرارگیری سازه متفاوت می­باشد، اما از نظر تغییرات نیروهای داخلی اعضا سازه­ای، افزایش تعداد طبقات باعث ایجاد مقادیر نیروی برشی و لنگر خمشی بزرگتری در­طول تیر طبقات و فونداسیون سازه­ها در اثر اعمال گسلش می­شود. افزایش ضخامت فونداسیون نیز باعث کاهش مقادیر نیروی برشی و لنگر خمشی ایجاد شده در اعضای سازه­ای نظیرتیرها در اثر اعمال گسلش می­گردد، در نتیجه می­تواند به عنوان یک راهکار مناسب در جهت عملکرد بهتر سازه در مواجهه با پدیده اندرکنشی سیستم کوپل، مورد توجه قرارگیرد.