بررسی زمان سنجی و کارسنجی فعالیت های بهورزان خانه های بهداشت در سال 1397

مقدمه و هدف: با توجه به ضرورت ایجاد استاندارد زمانی و تعیین حجم کاری فعالیت های بهورزان، جهت بهره وری و استفاده بهینه از تمام امکانات و منابع موجود و کنترل صحیح و معقول فعالیت ها، پژوهش حاضر با هدف تعیین زمان سنجی و کارسنجی فعالیت های بهورزان خانه های بهداشت در سال 1397 اجرا گردید. مواد و روش ها: این مطالعه از نوع پیمایشی- مقطعی بوده که در سال 1397 در شهرستان زاهدان انجام شد. حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان تعداد 20 بهورز محاسبه شد. جمع آوری داده ها از طریق پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، چک لیست استاندارد و مشاهده مستقیم توسط کرنومتر انجام شد. داده ها با کمک نرم افزار Spss v19 تحلیل شد و برای توصیف داده ها از آمار توصیفی مانند میانگین و درصد فراوانی استفاده شد.یافته ها: بر اساس نتایج مطالعه بیشتر بهورزان مرد بودند ( 11 نفر، 55 %) و سابقه کاری اکثر آنها بین 5-10 سال ( 8 نفر، 40 %) بود و جمعیت تحت پوشش 15 نفر از آنها (75%) بین 1000 تا 1500 نفر بود. همچنین میانگین زمان فعالیت هر بهورز در طول 22 روز ماه  حدود 142 ساعت بود. تفاوت معناداری میان خود اظهاری بهورزان و فعالیت های زمان سنجی شده مشاهده نشد. ادغام برنامه های طرح تحول نظام سلامت، فاصله زیاد از مرکز خدمات جامع سلامت روستایی، جمعیت بیش از 1500 نفر و پراکندگی روستاهای قمر از عوامل افزایش زمان فعالیت بهورزان بود. نتیجه گیری: ادغام برنامه های طرح تحول نظام سلامت باعث افزایش زمان کاری فعالیت بهورزان شده است. توجه مدیریت سازمان به حجم و زمان کاری پرسنل باعث می شود، کارکنان نسبت به موثر بودن فعالیت های خود در جهت دستیابی به اهداف سازمان اطمینان حاصل کنند و با دریافت بازخورد های مثبت از مدیریت با انگیزه بیشتر وظایف خود را به اتمام برسانند، همچنین حذف فعالیت های غیر ضروری، ارتقاء سطح تکنولوژی که باعث کاهش تعداد کل واحد های کاری خانه بهداشت و در نتیجه باعث افزایش بهره وری نیروی انسانی خواهد شد.