بررسی تایید وجود DNA تاسماهیان در محصولات زیبایی با استفاده از روش بارکدینگ ژن های میتوکندریایی

به منظور بررسی وجود یا عدم وجودDNA در نمونه کرم و عصاره خاویار، چهار نمونه کرم و یک نمونه عصاره خاویار با استفاده از نانو دراپ و ژل آگارز ارزیابی شدند. میزان DNA استخراج شده در نمونه های کرم و عصاره خاویار براساس سنجش با نانودراپ برابر با 5 تا 20 نانوگرم در میکرولیتر بود ولی بررسی این نمونه ها به جهت غلظت کم روی ژل امکان پذیر نشد. به منظور آزمودن وجود یا عدم وجود عصاره و کرم خاویار در کرم آرایشی از روش ردیابی DNA میتوکندریایی گونه های تاسماهیان و با استفاده از تکثیر قطعات پراهمیت در آزمون های بارکدینگ جهانی مثل قطعه سیتوکروم اکسیدازI(COI )و سیتوکروم b(Cyt b) استفاده شد. قطعات تکثیر شده در کرم ها و عصاره خاویار مورد آنالیز توالی یابی قرار گرفتند که طول قطعه در ژن COI برابر 650 نوکلئوتید و در Cyt b برابر 1200 نوکلئوتید بوده است و نتایج نهایی نشان داد نمونه های کرم و عصاره، حاوی DNA تاسماهیان می باشند و گونه تاسماهی که از آن برای تهیه کرم استفاده شده است نزدیکتر به گونه تاسماهی سیبری می باشد.