بررسی توان تصاویر پهپادی دقیق در ارزیابی پدیده فرسودگی آسفالت (نمونه موردی: روستای الوار سفلی، حوالی شهر تبریز)

پدیده پیری و شیارشدگی آسفالت یکی از عوامل عمده­ی کاهش عمر مفید آن است. در دهه اخیر و با تصاویر دارای دقت مکانی بالا (کمتر از 10 سانتی­متر)، عملا قابلیت کنترل کیفیت سطح جاده­ها به صورت کمی و با دقت بالا به‏دست آمده است. پژوهش حاضر با هدف بررسی پدیده­ی پیری و شیارشدگی ایجاد شده روی آسفالت و ارزیابی توان DSM مستخرج از تصاویر پهپادی در زمینه کنترل کیفیت آسفالت در روستای الوار سفلی صورت گرفته است. تصویربرداری فراطیفی برای سه نوع آسفالت دارای عمر کمتر از 2 سال، بین 4 تا 7 سال و بیشتر از 10 سال نشان می­دهد که نمودار آسفالت داری عمر کمتر از دو سال همواره پایین­تر از سایر نمودارهاست، چرا که قیر استفاده شده در ترکیب آسفالت پس از گذشت مدت مشخصی کیفیت خود را از دست داده، روشن­تر شده و در نتیجه بازتاب سطحی آن بیشتر می­شود. صحت­سنجی نقاط تعلیمی انتخاب شده روی زمین برای فرسودگی، دقت کلی برابر 95% و ضریب کاپا 95 را نشان می‏دهد که بیانگر دقت بالا و صحت نتایج است. همچنین، دقت مکانی بالا (7.5 cm) امکان مطالعه شیارشدگی­های نوع دوم و سوم و امکان بررسی عمق ترک خوردگی و تنش با استفاده از این تصاویر در حد سانتی‏متر را نشان می‏دهد. نتایج بررسی­ها نشان داد که DSM حاصل از هم­پوشانی تصاویر پهپادی، قابلیت استخراج شیب‏های عرضی سطوح معابر و خیابان­ها را داراست که این مورد در بررسی میزان نشست آسفالت در گذر زمان کاربردی است. در صورت رفع مشکل و استانداردسازی شیب سطوح جاده­ها و معابر، عملا میزان آبگرفتگی معابر در فصول سرد کاهش یافته و بر عمر مفید آسفالت افزوده می‏شود.