اثرات کاربرد اسید هیومیک به صورت خاکی و محلول پاشی بر خواص کمی و کیفی زعفران

این مطالعه به‌صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک‌‌های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 95-1394 در منطقه بیله‌وار استان کرمانشاه انجام شد. ﻓﺎﮐﺘﻮر‌ﻫـﺎی مورد بررسی ﺷﺎﻣﻞ چهار سطح اسید‌هیومیک سافرون (0، 1، 2 و 3 لیتر در هکتار) برای محلول‌پاشی و چهار سطح اسید-هیومیک گرانوله (0، 10، 20 و 30 کیلوگرم در هکتار) به صورت مصرف در خاک، در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که اثر اسید‌هیومیک با استفاده از تیمار 20 کیلوگرم اسید‌هیومیک گرانوله با کاربرد خاکی + محلول پاشی 3 لیتر اسید‌هیومیک سافرون در هکتار، در مقایسه با تیمار شاهد سبب افزایش 73/42 % در تعداد گل، 03/71% در عملکرد گل‌تر، 19/130 % در عملکرد کلاله تر، 83/78 % در عملکرد کلاله خشک، 93/46 % در قطر بنه، 75/65 % در وزن بنه و 51/102 % در طول برگ زعفران شد. درصد پیکروکروسین کلاله زعفران با کاربرد 10 کیلوگرم اسید‌هیومیک گرانوله و 2 لیتر اسید‌هیومیک سافرون در هکتار از 71/8 % به 61/13 % نسبت به تیمار شاهد افزایش یافت. استفاده از 10 کیلوگرم اسید‌هیومیک خاکی و 3 لیتر اسید‌هیومیک سافرون در هکتار بیشترین اثر‌گذاری بر درصد سافرانال داشت که سبب افزایش از 19/7 % به 59/11 % نسبت به تیمار شاهد شد. استفاده از 20 کیلوگرم اسید‌هیومیک گرانوله خاکی و 2 لیتر اسید‌هیومیک سافرون مایع در هکتار میزان کروسین را از 208/7 % به 26/14 % نسبت به تیمار شاهد افزایش داد. همچنین نتایج نشان دادند که اثر اسید‌هیومیک خاکی و اسید‌هیومیک سافرون و همچنین اثر متقابل آن‌‌ها بر عناصر موجود در برگ زعفران معنی‌‌دار بود به-‌طوری‌که در مصرف تلفیقی 30 کیلوگرم اسید‌هیومیک خاکی در هکتار و 3 لیتر اسید‌هیومیک سافرون در هکتار، نسبت به شاهد موجب افزایش 67/39 % در آهن، 44/52% در روی، 11/1 برابر در فسفر، 12/1 بربر در مس و 45/1 برابر در منگنز موجود در برگ شد.