ارزیابی مقدار مواد سوختنی پس از آتش سوزی در جنگلکاری های کاج تدا با استفاده از خطنمونه و روش FLM (مطالعه موردی: جنگلکاریهای تََخسَم در استان گیلان)

وقوع آتش ­سوزی در بوم­ سازگان­های طبیعی به شرایط آب­ وهوایی، در دسترس بودن منابع احتراق و مقدار و مشخصات مواد سوختنی بستگی دارد. میزان انباشتگی مواد سوختنی یک عامل تعیین کننده در رفتار آتش­ است. باقی­مانده­ های چوبی افتاده در جنگل و نیز پوشش علفی کف جنگل‌ها ازجمله عامل‌های تعیین کننده در شدت آتش­ سوزی و زمان احتراق است. مدیران جنگل برای مدیریت ماده سوختنی نیاز به آگاهی از مقدار، ترکیب طبقه قطری و وضعیت زمانی و مکانی مواد سوختنی دارند. جنگلکاری‌های سوزنی‌برگ در ناحیه سراوان و لاکان شهرستان رشت ازجمله حساسترین مناطق به آتش‌سوزی در جنگل‌های استان گیلان هستند. به‌منظور مشخص کردن مقدار انباشت ماده سوختنی و درجه اهمیت آن در خطر آتش‌سوزی این جنگل‌ها پس از آتش­سوزی­های اخیر، جنگلکاری تخسم در منطقه جنگلی لاکان مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور از خط‌نمونه و از روش FLM (روش برآورد مقدار ماده سوختنی) استفاده شد. نتایج نشان داد که مقدار ماده سوختنی در پوشش جنگلکاری با کاج تدا 3/89 تن در هکتار است که در طبقه­ های قطری مختلف پراکنده است. این میزان سوخت، آتش­ سوزی شدیدی را متوجه این جنگل نمی­ کند، اما بعضی از پوشش­ های علفی منطقه دارای مقدار ماده سوختنی زیادی هستند که آتش‌سوزی شدید و گذرایی را از این پوشش­ها می­ توان انتظار داشت.