بررسی تاثیر زمان بر میزان آزادسازی یونهای فلزی از براکت های ارتودنسی ساخته شده توسط شرکتهای مختلف

خلاصه : سابقه و هدف: با توجه به کاربرد براکتهای گوناگون، ساخت شرکت‌های مختلف در درمان‌های ارتودنسی، و تفاوت در ميزان آزاد سازی يونهای فلزی از جمله نيکل، کروم و کبالت از اين نوع براکتها و عوارض ناشی از آزادسازی اين يونها اين مطالعه با هدف تعيين تاثير زمان در فواصل مختلف بر ميزان آزادسازی يونهای فلزی از انواع براکتهای ارتودنسی انجام شد. مواد و روش‌ها: اين تحقيق به روش تجربی بر روی 160 عدد براکت ارتودنسی که بطور مساوی از چهار شرکت Dentaurum American , organizer و Biom تهيه شده بود، انجام گرفت. نمونه ها به 8 گروه 20 تايی تقسيم شدند و چهار گروه از آنها برای يک هفته و چهار گروه ديگر برای شش ماه در بزاق مصنوعی قرار گرفتند، سپس ميزان عناصر نيکل، کروم و کبالت آنها توسط دستگاه اسپکتروفتومتری اندازه‌گيری شد. نتايج بدست آمده توسط آزمونهای tomhane, one way ANOVA, t- test و Two way ANOVA مورد قضاوت آماری قرار گرفت. يافته ها : پس از گذشت يک هفته ميزان يونهای آزاد شده نيکل، کروم و کبالت در براکت‌های ارتودنسی ساخت شرکت‌های مختلف به اين ترتيب بود، Biom : 378 ± 5/16 ± 378، 74/0 ± 4/0، 1/0 ± 4/0 ، Denutarum : 12/10 ± 142 ، 22/0 ± 61/2، 14/0 ± 34/1، American : 06/2 ± 5/58، 28/0 ± 46/0، 04/0 ± 65/0، Organizer : 53/3 ± 57/0، 47/0 ± 22/0، 3/0 ± 9/8 (ppb) که اختلاف بين چهار گروه از نظر آماری معنادار بود.(001/0 > P ) و همچنين ميزان آزادسازی همين يونها پس از 6 ماه بين براکت‌های شرکت‌های سازنده دارای اختلاف معنی‌داری بود. (001/0 > P ) American نتيجه‌گيری: به نظر می رسد در درمان‌های طولانی مدت ارتودنسی، براکت يون کمتری آزاد نموده و از اين جهت در اولويت قرار می گيرد.