بررسی اثر کاربرد سطوح نیتروژن و نسبتهای کشت مخلوط نخودفرنگی (Pisum sativum) و کاهو (Lactuca sativa)

به‌منظور بررسی اثر کاربرد سطوح نیتروژن و نسبت‌های کشت مخلوط نخودفرنگی و کاهو، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در دانشگاه گنبد کاووس در سال زراعی94-1393 اجرا گردید. عامل‌های مورد بررسی شامل نیتروژن خالص در سه سطح: صفر، 25 و 50‌کیلوگرم در هکتار و الگوی کاشت در نه سطح: کشت خالص نخودفرنگی، کشت مخلوط جایگزین 33، 50 و 67‌درصد کاهو، کشت مخلوط افزایش 33، 50، 67 و 100‌درصد کاهو و کشت خالص کاهو بود. الگوی کاشت و نیتروژن اثر معنی‌داری بر ارتفاع، تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در غلاف، تعداد دانه در بوته، وزن100دانه، عملکرد بوته، وزن غلاف در بوته،‌ درصد پروتئین،‌ درصد کربوهیدرات محلول دانه و عملکرد کل داشت. ارتفاع بوته در تیمار‌های افزایشی بیش‌ از جایگزین و کشت خالص نخودفرنگی بود، اما تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در غلاف، تعداد دانه در بوته، وزن100دانه و وزن غلاف در بوته در تیمارهای جایگزین و خالص بیشتر از افزایشی بود. بین دو تیمار مصرف 25 و 50‌کیلوگرم نیتروژن در هکتار در مورد اکثر صفات تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد. ‌درصد پروتئین در تیمار کشت خالص نخودفرنگی و تیمار جایگزین 33درصد کاهو به‌جای نخودفرنگی بیش از سایر تیمارها بود.‌ درصد کربوهیدرات محلول در تیمار مخلوط جایگزین 67درصد کاهو به‌جای نخودفرنگی و افزایش 67 و 100‌درصد کاهو به نخودفرنگی بیش از سایر تیمارها بود. به‌هر حال، عملکرد بوته نخودفرنگی در تیمار جایگزین 67‌درصد کاهو و 33‌درصد نخودفرنگی و همچنین 50‌درصد کاهو و 50‌درصد نخودفرنگی به‌‌ترتیب با 25/30 و 44/27‌گرم بیش از تیمارهای دیگر بود. در کلیه تیمارها و به‌خصوص تیمارهای کشت مخلوط افزایشی، افزایش عملکرد نسبت به کشت خالص نخودفرنگی مشاهده شد.