Żywotność mięśnia sercowego po zawale z załamkiem Q, po optymalnej rewaskularyzacji: porównanie zmian morfologii załamka T z wynikami echokardiograficznej próby dobutaminowej.

Cel badania: Ocena, czy wystepowanie ujemnych lub dodatnich za³amkow T wi±?e sie z klinicznie istotn± ro?nic± w zakresie ?ywotno¶ci mie¶nia sercowego u chorych po zawale ¶ciany przedniej lub przednioprzegrodowej z za³amkiem Q. Metody : Autorzy badania wykonali echokardiograficzn± probe dobutaminow±. Badaniem objeto 17 chorych z ujemnymi za³amkami T i 13 chorych z dodatnimi za³amkami T, u ktorych w przewlek³ej fazie zawa³u serca wykonano optymaln± rewaskularyzacje tetnicy odpowiedzialnej za ten zawa³. Wyniki : Punktowo oceniana ruchomo¶ae ¶ciany (WMS) wynosi³a wyj¶ciowo w grupach z ujemnymi i dodatnimi za³amkami T odpowiednio 25,8 ± 3,0 i 22,3 ± 2,2 punktow (p < 0,05). Przy maksymalnym obci±?eniu dobutamin± warto¶ae WMS w obu grupach wynosi³a odpowiednio 27,2 ± 4,2 i 19,8 ± 2,4 punktow (p < 0,0001). W wyniku obci±?enia dobutamin± WMS zmniejszy³ sie w wiekszym stopniu u osob z grupy z dodatnimi za³amkami T ni? u osob z grupy z ujemnymi za³amkami (p < 0,0001). Wnioski: Autorzy wysuneli wniosek, i? ponowna obecno¶ae dodatniego za³amka T u chorych po zawale serca z za³amkiem Q wskazuje na znacznie wiekszy obszar ?ywotnego mie¶nia sercowego ni? w przypadku utrzymywania sie ujemnego za³amka T, o czym ¶wiadczy wieksza regionalna poprawa ruchomo¶ci ¶cian po obci±?eniu ma³± dawk± dobutaminy.