Fenotypy otyłości a skład masy ciała i profil metaboliczny

Powszechnie znane są dwa fenotypy otylości pokarmowej. Pierwszym z nich jest otylośc z prawidlowym profilem metabolicznym, drugim — otylośc z wysokim czynnikiem ryzyka zaburzen metabolicznych. Ze wzgledu na kliniczne cechy, wynikające z nadmiaru tkanki tluszczowej, są one latwe do zidentyfikowania zarowno przez lekarza, jak i pacjenta. Ostatnio ponownie wspomina sie takze istnienie trzeciego fenotypu otylości, trudnego do identyfikacji, poniewaz wystepuje u osob z niskim wskaźnikiem masy ciala, ponizej 25,0 kg/m 2 , ktory charakteryzuje sie: depozytem tluszczu brzusznego powyzej 130 cm 2 w badaniu tomokomputerowym jamy brzusznej, zawartością tkanki tluszczowej powyzej 35% u kobiet i 25% u mezczyzn, insulinoopornością, stezeniem triglicerydow powyzej 150,0 mg/dl oraz nieco podwyzszonym ciśnieniem tetniczym. Opisywany zespol zaburzen metabolicznych jest ogromnie niebezpieczny, poniewaz w przyszlości w przypadku braku dzialan prewencyjnych i terapeutycznych moze prowadzic do rozwoju chorob ukladu krązenia oraz cukrzycy typu 2. Wykazano, ze niska masa urodzeniowa oraz niska masa ciala w pierwszym roku zycia mogą sie przyczyniac do jego powstania, dlatego ze czestośc tego fenotypu otylości określa sie na 13–18% i dotyczy osob mlodych w przedziale wieku 20–40 lat. Z tego wzgledu ten typ zaburzen metabolicznych powinien byc w centrum zainteresowania lekarzy.