Ewolucja leków biologicznych w kontekście terapii onkologicznej

Postep w obszarze farmacji, związany ściśle z wzajemną stymulacją nauk przyrodniczych oraz nowoczesnych technologii towarzyszących badaczom, w ciągu ostatnich kilku dziesiecioleci przebiegal tak szybko, ze zacząl rodzic problemy na poziomie definiowania oraz klasyfikacji. Zjawisko to w duzym stopniu dotyczy rowniez pojecia lekow biologicznych bądź — szerzej (w polskiej terminologii) — biofarmaceutykow. Pierwsze skojarzenia z powyzszymi terminami kierują sie ku bialkom rekombinowanym, jak insuliny stosowane w terapii cukrzycy lub przeciwciala monoklonalne o szerokim, pod wzgledem obszarow terapeutycznych, zastosowaniu. W powszechnym przekonaniu powyzszej kategorii lekow nie kojarzy sie z substancjami odkrytymi na dlugo przed odkryciem kwasow nukleinowych, a tym bardziej przed wynalezieniem zwyklej zarowki. Co wazne, konotacja terminu biofarmaceutyki na naszych oczach ulega bardzo gwaltownej przebudowie, a zbior desygnatow poszerza sie o coraz to nowsze, nieznane wcześniej typy terapii. Postep technologiczny stanowi jeden z motorow napedowych tych zmian. Drugim są niezaspokojone potrzeby medyczne, m.in. w obszarze onkologii.