پهنهبندی خطر وقوع زمینلغزش و خطرپذیری سکونتگاههای روستایی در زیر حوضه رودبار با روش تحلیل شبکه(ANP)

زمین­لغزش­ها یکی از بزرگ­ترین مخاطرات محیطی هستند که خسارات اقتصادی، مالی، جانی، همراه با تخریب تأسیسات و افزایش هزینه­ها را به دنبال دارند. پژوهش حاضر به‌منظور پهنه­بندی خطر زمین­لغزش و همچنین پهنه­بندی آسیب­پذیری روستاها در مقابل خطر زمین­لغزش با استفاده از روش تحلیل شبکه (ANP ) در یکی از زیر حوضه‌های سفیدرود واقع در شهرستان رودبار انجام گرفت. در این تحقیق برای پهنه بندی خطر زمین­لغزش در منطقه موردمطالعه، 14 عامل تأثیرگذار شامل ارتفاع، شیب، جهت شیب، فاصله از جاده، فاصله از گسل، فاصله از رودخانه، زمین­شناسی، نوع خاک، اقلیم، کاربری اراضی، بارندگی، شاخص رطوبت توپوگرافیک(TWI)، شاخص طول شیب (LS) و شاخص قدرت آبراهه­ای (SPI) مورد استفاده قرار گرفت. به همین منظور بعد از شناسایی فاکتورهای مؤثر در زمین­لغزش، در محیط نرم­افزار Super decision  وزن هرکدام از فاکتورها مشخص گردید، سپس وزن­های به‌دست‌آمده در محیط نرم‌افزار Arc GIS اعمال‌شده و نقشه نهایی پهنه­بندی زمین­لغزش به دست آمد. در این تحقیق فاصله از گسل، جهت شیب، فاصله از آبراهه­ها و شیب به ترتیب بیشترین اهمیت را به خود اختصاص دادند. بررسی نتایج نشان داد که بیش از 50 درصد منطقه موردمطالعه دارای خطر متوسط به بالا بوده و از طرفی پهنه­بندی آسیب­پذیری روستاها در مقابل خطر زمین­لغزش نشان داد که از مجموع 188 روستا، تعداد 49 روستا (53/25 درصد) در پهنه­های با خطر زیاد و خیلی زیاد قرار گرفت. و این تهدیدی جدی برای ساکنان این نواحی تلقی می­شود.