اثر غلظتهای بالای مواد معدنی کممصرف آلی و غیرآلی (روی، مس و منگنز) بر پروژسترون پلاسما و عملکرد تولیدمثلی در گاوهای با فحلی مکرر

تعداد 263 رأس گاو برگشت به فحلی مکرر (با متوسط تعداد زایش 7/0±9/2 و روزهای شیردهی 58±193) به تیمارهای آزمایشی اختصاص یافتند. تیمارها شامل 1- تیمار شاهد (بدون ماده معدنی سرک)، 2- تیمار حاوی سرک 2244 میلی‌گرم روی (سولفات روی)، 2/295 میلی‌گرم مس (سولفات مس) و 480 میلی‌گرم منگنز (سولفات منگنز)، 3- تیمار حاوی سرک 2244 میلی‌گرم روی آلی (روی-گلایسین)، 2/295 میلی‌گرم مس آلی (مس- گلایسین) و 480 میلی‌گرم (منگنز –گلایسین) بودند. افزودنی مواد معدنی سرک به‌صورت روزانه تغذیه شد. پروتکل دبل اووسینک برای تلقیح اجباری استفاده شد. غلظت آنزیم سوپراکسید دیسموتاز (SOD) در بین تیمارها تمایل به معنی­داری (09/0=P) را نشان داد و در تیمارهای سرک نسبت به شاهد بالاتر بود. غلظت پروژسترون (P4) در روز 11 پس از تلقیح تحت تأثیر تیمارها قرار گرفت (05/0>P). نسبت آبستنی به تلقیح مصنوعی (P/AI) (درصد) در اولین، مجموع اولین و دومین تلقیح در تیمارهای سرک آلی (CTM) و غیرآلی (ITM) بالاتر از شاهد بود (به‌ترتیب برابر 1/0=P و 13/0=.(P با توجه به نتایج این پژوهش افزایش سطح مواد معدنی کم­مصرف انتخابی روی، مس و منگنز بالاتر از توصیه شورای تحقیقات ملی (NRC, 2001)، در گاوهای برگشت به فحلی مکرر موجب بهبود باروری گردید.