جایگزینی مؤلفه های توافق و عدم توافق کمّی و مکانی به جای شاخص کاپا برای ارزیابی دقت نقشه های موضوعی مختلف

در چند دهه اخیر ارزیابی مدل ‌ها و نقشه ‌های موضوعی مختلف تولید شده شامل محاسبه درصد صحت یا شاخص کاپای توافق است.  این شاخص بیان ‌گر نسبت صحیح بوده و فاقد هر گونه اطلاعات مفیدی می ‌باشد که بتواند به کارشناسان برای تصمیم‌ گیری در زمینه میزان اعتبار مدل ساخته ‌شده، کمک کند.  لذا نیاز به روش ‌های جدید یا تکمیلی که قادر باشند، علاوه بر بیان میزان تطابق و اختلاف دو نقشه، نشان دهند که چه ‌طور نقشه ‌هایی با دقت بالا ایجاد کنیم، بسیار ضروری است.  هدف این پژوهش معرفی و مقایسه شاخص ‌های مختلف دو مؤلفه توافق و عدم توافق به ‌جای نمایه کاپا در قالب تهیه نقشه رقومی خاک و مقایسه آن با نقشه خاکی می ‌باشد که با روش سنتی و رایج تهیه ‌شده ‌است.  بدین منظور از تجزیه و تحلیل ماتریس خطای دو نقشه مرجع و رقومی تولید ‌شده در محیط نرم ‌افزار IDRISI SELVA استفاده شد. نتایج این تحقیق نشان ‌داد، ارائه سطوح توافق کمی و مکانی مدل به ‌دست ‌آمده با اطلاعات مرجع به ‌صورت یک ماتریس و تغییر سطوح اطلاعات مکانی و کمی سلول ‌های مدل، علاوه بر بیان اختلاف موجود در بین دو نقشه به مفسر کمک می ‌کند تا اقدامات لازم برای کاهش میزان اختلاف از لحاظ کمی و مکانی را به ‌عمل بیاورد.  هر چه مقدار شاخص   (P(m) – K(m))  بیشتر باشد، میزان نیاز به بازآرایی سلول ‌های نقشه مدل بیشتر خواهد بود.  از گروه شاخص ‌های توافق، توافق بر پایه شانس برابر با  6.7%، توافق کمی  9.7% و مقدار توافق در سطح پیکسل ‌های نقشه  44.3% به ‌دست آمد.  همچنین در بین شاخص ‌های عدم توافق، عدم توافق کمی برابر با  12.8%، عدم توافق مکانی در سطح پیکسل ‌های نقشه  26.5% ،  شاخص کاپای استاندارد 53%  ،  61% = K allocation strata   و   62.5% = K allocation  محاسبه گردید. توصیه می ‌شود که در زمینه بررسی مدل ‌های مکانی تولید شده با روش ‌های مختلف که نیاز به مقایسه با داده مرجع و اعتبار سنجی دارند، از شاخص ‌های توافق و عدم توافق کمی و مکانی و مؤلفه ‌های آن‌ ها استفاده شود.