اثر مالچهای غیرزنده ارگانیک و علفکش متریبوزین بر مهار علفهایهرز و مقایسه عملکرد گوجهفرنگی با استفاده از معادلات گامپرتز و لجستیک

به منظور مقایسه اثرات چهار نمونه مالچ ارگانیک غیرزنده (شامل مالچ‌های کاه و کلش گندم، خاک اره،کوکوپیت و پیت‌ماس) و علف‌کش متریبوزین بر مهار علف‌های‌هرز و عملکرد گوجه‌فرنگی رقم "CH" آزمایشی در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با هفت تیمار در سه تکرار در دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز در سال 1391 صورت پذیرفت. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثرات تمامی تیمارهای به کار برده شده بر تمام صفات مورد مطالعه هم در مورد علف‌های-هرز و هم در مورد گوجه‌فرنگی در زمان برداشت محصول با یکدیگر دارای اختلاف آماری در سطح 1% بوده‌اند. نتایج نشان دادند که تمامی تیمارهای مالچ به کار برده شده از لحاظ مهار علف‌های‌هرز در مقایسه با تیمار علف‌کش متریبوزین ضعیف‌تر عمل کردند. در بین تیمارهای مالچ ارگانیک غیرزنده نیز مالچ کاه‌و‌کلش گندم با نشان دادن تعداد 33/62 علف-هرز در واحد سطح ضعیف‌ترین عملکرد را در سرکوب علف‌های‌هرز بروز داد. تمامی تیمارهای مالچ به کار برده شده از لحاظ تراکم علف‌های‌هرز در واحد سطح در مقایسه با تیمار علف‌کش متریبوزین تراکم‌های بالاتری از علف‌های‌هرز را بروز دادند. با استفاده از مقایسه میانگین داده‌ها مشخص شد که تیمار علف‌کش متریبوزین در مقایسه با تمامی تیمارهای مالچ اعمال شده اثر بیشتری بر سرکوب علف‌های‌هرز از طریق جلوگیری از رشد طولی آن‌ها داشته است و با همه تیمارهای مالچ اختلاف آماری معنی‌داری داشت. چهار تیمار مالچ ارگانیک غیرزنده اعمال شده از لحاظ جلوگیری از رشد طولی علف‌های‌هرز در یک سطح عمل کرده و دارای اختلاف آماری معنی‌داری با یکدیگر نبودند. مطابق نتایج به دست آمده بیشترین عملکرد گوجه‌فرنگی در واحد سطح در تیمار مالچ پیت‌ماس (72/5 کیلوگرم در مترمربع) و کمترین مقدار عملکرد در کرت‌های تحت تیمار حضور علف‌هرز(24/1 کیلوگرم در مترمربع) به دست آمد. در بین تیمارهای مالچ تنها مالچ خاک‌اره کارآیی کمتری نسبت به علف‌کش متریبوزین در تولید محصول گوجه‌فرنگی داشت. برای محاسبه درصد عملکرد پیش‌بینی شده در مورد هر کدام از تیمار‌ها تنها مدل گامپرتز کاربرد داشت و فقط زمان آغاز تداخل علف‌های‌هرز وجه تمایز میان تیمارهای اعمال شده بود.‌‌