بررسی اثر کودهای آلی و زیستی و ماده افزودنی هیدرومکس بر ماندگاری علفکش نیکوسولفورون در خاک با استفاده از روش زیستسنجی

به منظور بررسی اثر کودهای آلی و ماده افزودنی هیدرومکس بر پایداری علف‌کش نیکوسولفورون در خاک، آزمایشی با استفاده از روش زیست سنجی در مزرعه ذرت دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در سال‌های زراعی 95-1394 انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل کاربرد کودهای آلی و زیستی در چهار سطح کود گاوی، کود ورمی‌کمپوست، مایکوریزا و شاهد بدون کاربرد کود آلی، مقادیر کاربرد علف‌کش نیکوسولفورون (40 و 80 گرم ماده مؤثره در هکتار) و کاربرد و عدم کاربرد ماده افزودنی هیدرومکس بودند. برای تعیین مقدار نیکوسولفورون در خاک در فواصل زمانی 0، 2، 5، 8، 16، 30، 60 و 90 روز پس از سمپاشی با استفاده از گیاه شاهی در آزمون زیست سنجی مقدار باقیمانده تعیین شد. نتایج نشان دادند با افزایش مقدار کاربرد نیکوسولفورون سرعت تجزیه علف‌کش کاهش و مقدار پسماند آن در خاک افزایش یافت. کاربرد هیدرومکس باعث کاهش سرعت تجزیه علف‌کش و افزایش نیمه عمر آن شد. همچنین کاربرد ماده افزودنی با مقادیر کاهش یافته علف‌کش سبب کاهش باقیمانده علف‌کش شد. کاربرد کودهای آلی و زیستی قادرند سرعت تجزیه علف‌کش را افزایش و نیمه عمر آن کاهش دهند. بیشترین سرعت تجزیه علف‌کش (071/0 میکروگرم در کیلوگرم خاک در روز) و کمترین نیمه عمر نیکوسولفورون (76/9 روز) از کاربرد کودهای گاوی با 40 گرم نیکوسولفورون به همراه هیدرومکس بدست آمد. در مجموع نتایج نشان داد کاربرد کودهای آلی و زیستی به همراه مقادیر کاهش یافته نیکوسولفورون بعلاوه هیدرومکس قادر است ماندگاری علف‌کش در خاک کاهش دهند.