Passend werk na werkloosheid of inactiviteit

Het overheidsbeleid is de laatste jaren nadrukkelijk gericht op een verdere flexibilisering van de arbeidsmarkt. Denk bijvoorbeeld aan de discussie over de versoepeling van het ontslagrecht, de Sociale beleidsagenda 2006-2010 en de Lissabonstrategie. Meer flexibiliteit op de arbeidsmarkt leidt tot een grotere economische doelmatigheid, maar brengt ook risico's met zich mee voor individuele werknemers die hun baan dreigen te verliezen (WRR, 2007). Zij lopen immers het risico na baanverlies niet meer aan het werk te komen of alleen nog in tijdelijke, laagbetaalde banen, die onvoldoende recht doen aan de eigen capaciteiten (zie bijv. Mooi-Reci, 2008; Schils et al., 2006). Dit risico is waarschijnlijk groter naarmate de periode zonder betaald werk langer duurt. Een langere periode zonder betaald werk kan immers tot scholingsveroudering leiden. Bovendien is een langere werkloosheidsduur voor toekomstige werkgevers een negatief signaal voor de capaciteiten van de werknemer.