ارزیابی کاربری اراضی با تأکید بر فضاهای عمومی (مورد مطالعه: محلههای منطقه ده تهران)

فضاهای عمومی شهری یکی از مهم‌ترین گونه‌های فضاهای شهری محسوب می‌شد. فضاهایی که عموم شهروندان از هر قشر، سن، نژاد و صنفی بدون هیچ گونه محدودیتی حق استفاده از آن را دارا هستند .هدف از بررسی و ارزیابی کاربری اراضی با تأکید بر فضاهای عمومی (نمونه موردی محله‌های منطقه ده تهران) به طور کلی، می‌توان ارزیابی وضعیت کمی فضاهای عمومی، سطح بندی ،تجزیه و تحلیل، پراکنش و نحوه استقرار فضاهای عمومی در سطح محله‌های منطقه ده شهر تهران را بیان کرد. پژوهش از نوع کارکردی و از نوع روش اکتشافی و توصیفی – تحلیلی می‌باشد. جامعه مورد بررسی، کل جمعیت منطقه ده کلانشهر تهران با 818 هکتار وسعت، سه ناحیه و 10 محله می‌باشد. روش جمع آوری اطلاعات بر اساس روش کتابخانه‌ای، اسنادی است. اطلاعات مورد نیاز از آخرین طرح تفصیلی منطقه ده تهران و بر مبنای سرشماری نفوس و مسکن سال 1395 جمع آوری گردیده است. سطح بندی ،تجزیه و تحلیل، پراکنش و نحوه استقرار فضاهای عمومی در سطح محله‌های منطقه ده شهر تهران را بیان کردارزیابی فضاهای عمومی محله‌های منطقه ده تهران به وسیله 5 شاخص اصلی و 5 زیر شاخص آن‌ها انجام شده است. تجزیه و تحلیل یافته‌های پژوهش با استفاده از مدل تاپسیس مدل آنتروپی شانون و نرم افزارGIS و Excelو SPSS انجام شده است. بر این اساس هر یک از محله‌های منطقه ده تهران از نظر شاخص‌های مورد نظر رتبه بندی و سطح بندی شده‌اند که نتایج در جداول و نقشه‌ها ارائه شده است همچنین سطح و سرانه وضع موجود هر یک از کاربری‌های عمومی با سرانه و سطح استاندارد مقایسه و در جداول مجزا محاسبه گردیده است.