بررسی شیوع بی اختیاری ادراری پس از زایمان و برخی از عوامل مستعدکننده آن در زنان مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی بابل در سال 1384

زمینه و هدف: بی اختیاری ادراری یک رخداد شایع دوران حاملگی است که حدود 30 الی0 6 درصد زنان را درگیر می کند. در برخی از زنان، این مشکل پس از زایمان پایدار می ماند. به طور متوسط 10 الی 40 درصد زنان به بی اختیاری ادراری پس از زایمان مبتلا می شوند که نه تنها موجب مختل شدن کیفیت زندگی آن ها می گردد، بلکه مستلزم صرف هزینه های زیادی برای درمان آن می باشد. هدف از این مطالعه توصیف شیوع بی اختیاری ادراری پس از زایمان و تعیین عوامل مستعدکننده آن می باشد. مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی- تحلیلی بر روی زنان مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی منتخب شهرستان بابل که 4 ماه از زایمان اخیر آن ها گذشته بود، انجام شد. با روش نمونه گیری تصادفی مستمر 165 زن واجد شرایط طی 6 ماه در سال 1384 از طریق تکمیل پرسشنامه مورد بررسی قرار گرفتند. داده ها با استفاده از آزمون های آماری مجذور کای و آزمون تی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: در این مطالعه، فراوانی بی اختیاری ادراری پس از زایمان 19.4 درصد است که 12.2 درصد از آن ها به بی اختیاری ادراری فوریتی، 7.2 درصد به بی اختیاری ادراری استرسی و 3 درصد به هر دو نوع مبتلا بودند. بی اختیاری ادراری پس از زایمان با تعداد حاملگی و زایمان (P=0.03) و سابقه بی اختیاری ادراری دوران حاملگی (P=0.005) ارتباط معنی داری داشت ولی با سن، تحصیلات، وضعیت اشتغال، فاصله زایمانی، شاخص توده بدنی، نوع زایمان، سابقه یبوست در بارداری، وزن و دور سر نوزاد، ارتباط معنی داری مشاهده نشد. نتیجه گیری: با توجه به فراوانی بی اختیاری ادراری پس از زایمان و همچنین ارتباط معنی دار آن با بی اختیاری ادراری طی حاملگی باید راهکارهای مناسب از جمله ورزش های عضلات کف لگن در دوره نفاس برای جلوگیری از تداوم آن در نظر داشت.