Amelanotic melanoma-diagnostic problem.

Bolesnik star 18 godina dolazi ambulantno zbog povecanog cvora na vratu u veljaci 1999. godine. Citoloskom punkcijom postavi se dijagnoza slabo diferenciranog tumora i preporuci imunocitokemijska tipizacija. Ostali klinicki i laboratorijski nalazi nisu pokazivali odstupanja od normale. Pacijent se hospitalizira, ucini se imunofenotipizacija na protocnom citometru te nađu stanice koje nisu limfoidnog podrijetla. Patohistoloski nalaz ekstirpiranog dijela cvora nije pokazivao elemente za neoplasticni proces. Nakon mjesec dana dolazi do lokanog recidiva na istom mjestu. Citoloskom i opsežnom imunocitokemijskom obradom nađu se slabo diferencirane stanice pozitivne na HMB 45, S-100 i vimentin, a negativne na sve limoidne biljege (CD 45, CD 20, CD 3 I CD 30) te se postavi dijagnoza amelanoticnog melanoma. Vecina malignih melanoma je pigmentirana. Međutim dijagnoza primarnog ili metastatskog amelanoticnog melanoma predstavlja veliki problem za citologa i patohistologa obzirom na razlicite morfoloske entitete. Dva nespecificna antitijela S 100 protein i HMB 45 te vimentin kao i negativna reakcija na citokeratin i limfoidne markere mogu pomoci u odvajanju od tumora drugog bioloskog podrijetla. No situacija nije jednostavna buduci maligni melanociti mogu pokazivati razliciti stupanj imunoreaktivnosti i s NSE, nekim citokeratinima i CEA. S druge strane nemelanoticne stanice kao Schwannove stanice i C stanice stitnjace, primitivne neuroektodermalne stanice kao meduloblasti mogu također sintetizirati melanin. Opsežna imunocitokemijska obrada, uz ultrastrukturalnu elektronskomikroskopsku analizu, jedini je izlaz u dvojbenim slucajevima.