بررسی ارتباط سطح سرمی لپتین با ناباروری ایدیوپاتیک مردان

ناباروری را به صورت عدم توانایی بارداری خود به خودی در مدت زمان یک سال در زوج فعال از نظر جنسی و بدون روش جلوگیری تعریف میکند.حدود 15 درصد زوجین در طی یک سال به بارداری دست پیدا نمیکنند و به دنبال درمان طبی ناباروری میروند.. در مرور سیستماتیک شیوع ناباروری در ايران که در سال 1392 انجام شد 39 درصد شرکت کنندگان ناباروری با علت مردانه داشتند. در 30 تا 40 درصد موارد فاکتور ایجاد کننده ناباروری مرد مشخص نیست(Idiopathic male infertility)این مردان تاریخچه هیچ بیماری تاثیر گذار بر باروری را ندارند و در معاینه فیزیکی و مطالعات آزمایشگاهی اندوکرین،ژنتیکی و بیوشیمیایی هیچ یافته ای ندارند.با این حال ممکن است SA نشاندهنده یافته های پاتولوژیک در Spermiogram باشد. لپتین یک هورمون است که به صورت اولیه در بافت چربی تولید شده و غلظت آن به صورت مستقیم با توده چربی بدن تناسب دارد که مطالعات انجام شده موید ارتباط سطح سرمی و seminal آن با اختلالات اسپرماتوژنز ، اختلالات گنادوتروپین ها و ناباروری بوده . با توجه به هزینه های مالی ، آسیب های روانی و پیامد های اجتماعی ناباروری و شیوع بالای ناباروری ایدیوپاتیک(30درصد) در مردان نابارور و با توجه به روشن شدن ارتباط لپتین به شکل های مختلف در سیستم تولید مثلی در سال های اخیر و عدم وجود هیچ مطالعه ای جهت بررسی ارتباط ناباروری ایدیوپاتیک و لپتین این مطالعه با هدف بررسی ارتباط سطح سرمی لپتین و ناباروری ایدیوپاتیک در مردان انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه به صورت case control studyبر روی مراجعه کنندگان به درمانگاه اورولوژی بیمارستان ولایت قزوین انجام شده . تعداد بیست نفر مرد نابارور 22 تا 49 ساله پس از کنار گذاشتن علل دیگر ناباروری از درمانگاه ارولوژی بیمارستان ولایت قزوین جهت sperm analysis (SA) و اندازگیری سطح سرمی لپتین به روش ELISA به آزمایشگاه ارجاع داده شدند و همچنین یک گروه نفره کنترل شامل مردان بارور 22 تا 49 ساله بدون بیماری زمینه جهت SA واندازگیری سطح سرمی لپتین به آزمایشگاه ارجاع داده شده و داده ها توسط نرم افزار SPSS نسخه 22 تحلیل شد . در مطالعه حاضر که در دو گروه ناباروری ایدیوپاتیک و گروه کنترل (مردان بارور) انجام شده میانگین سطح سرمی لپتین در گروه نابارور 16 و در گروه کنترل 14.1 بوده که اختلاف معنی داری از لحاظ آماری نداشتند به صورت کلی در دو گروه در آیتم های اسپرم آنالیز سطح سرمی لپتین با حجم منی ،تعداد و غلظت اسپرم و حرکت اسپرم رابطه معنی داری ندارد ولی با مورفولوژی غیر طبیعی اسپرم ارتباط معنی دار داشت (P-Value: 0.017 , Correlation: 0.38) در مقایسه دو گروه ناباورور و کنترل سطح سرمی لپتین در گروه نابارور با مورفولوژی غیرطبیعی اسپرم رابطه معنی دار و داشت (Correlation : 0.468) ولی دیگر آیتم های شامل حجم منی ، غلظت اسپرم ،تعداد اسپرم و حرکت اسپرم ارتباط معنی داری با سطح سرمی لپتین نداشتند. و در گروه کنترل سطح سرمی لپتین با هیچ یک از آیتم های اسپرم آنالیز ارتباط معنی دار نداشت. با توجه به موارد فوق میتوان این مطلب را پیشنهاد داد که لپتین ازطریق افزایش مورفولوژی غیر طبیعی اسپرم در ناباروری ایدیوپاتیک نقش دارد . در حالیکه در این مطالعه اختلاف معنی دار آماری در شاخص های لپتین در دو گروه بدست نیامد با این حال اختلاف در حدود ng2 لپتین در دو گروه از نظر بالینی میتواند کمک کننده باشد ، همچنین با توجه به انحراف معیار بالای سطح سرمی لپتین و عدم وجود توزیع نرمال به نظر می رسد با افزایش حجم نمونه و کاهش انحراف معیار داده ها میتوان به نتیجه گیری بهتری در مورد کارامد بودن لپتین به عنوان یک تست بالینی در تشخیص ناباروری ایدیوپاتیک مردان دست یافت .