Artykuł oryginalny Pierwszy napad migotania przedsionków u chorych z zespołem Wolffa-Parkinsona-White’a

Wstep: Napady migotania przedsionkow (AF) w zespole Wolffa-Parkinsona-White’a (WPW) wystepuj± wcze¶niej i znamiennie cze¶ciej ni? w populacji ogolnej. Cel: Ocena czasu wyst±pienia pierwszego napadu AF u chorych z dodatkowym szlakiem przedsionkowo-komorowym (AP) o szybkim przewodzeniu. W analizie uwzgledniono p³eae, postaae WPW, wystepowanie czestoskurczu przedsionkowo-komorowego (AVRT), liczbe AP oraz choroby towarzysz±ce. Metody: Przeanalizowano dane 930 pacjentow (510 me?czyzn, 420 kobiet) z AP, ktorzy zostali poddani leczeniu niefarmakologicznemu (operacja, ablacja RF) w Instytucie Kardiologii w latach 1988–2007. Napady AF mia³o 236 (25%) pacjentow (161 me?czyzn, 75 kobiet; wiek 36 ± 15 lat) i te grupe poddano szczego³owej analizie. Pacjentow z AF podzielono na 2 grupy: grupa 1 – pacjenci z napadami zarowno AVRT, jak i AF; grupa 2 – pacjenci tylko z napadami AF. Wyniki: Chorzy z obu grup nie ro?nili sie miedzy sob± pod wzgledem wspo³wystepowania chorob i pod wzgledem frakcji wyrzutowej (EF). W grupie osob z AF arytmia ta wystepowa³a wyra¼nie wcze¶niej u me?czyzn (34 ± 14 vs 40 ± 15 lat, p = 0,013). U osob z grupy 1 (AF i AVRT) udokumentowano pierwszy napad AF wcze¶niej ni? u chorych z grupy 2 (34,3 ± 15 vs 41 ± 15 lat, p = 0,0072). W porownaniu grupy pacjentow z AF z pozosta³ymi pacjentami (694 osoby) AVRT wystepowa³ znamiennie cze¶ciej u chorych z AF (69 vs 53%, p vs 12%, p Wnioski: Obecno¶ae AVRT predysponuje do szybszego pojawienia sie napadu AF: 1) wyra¼nie wcze¶niej w grupie z napadami AVRT i AF w porownaniu z grup± bez udokumentowanych napadow AVRT, 2) wcze¶niej u me?czyzn ni? u kobiet; oraz 3) cze¶ciej w grupie z jawnym zespo³em WPW. Migotanie przedsionkow, ktore jest arytmi± zagra?aj±c± ?yciu, pojawia sie najwcze¶niej u me?czyzn z jawnym zespo³em WPW oraz z ko³ataniami serca, dlatego te? tych pacjentow powinno sie jak najszybciej kierowaae na ablacje szlaku dodatkowego.