بررسی ارتباط بين کلهسيستيت مزمن با هليکوباکترپيلوری در نمونههای جراحی شده کيسه صفرا

هليکوباکتر پيلوری باسيل متحرک، گرم منفــی، کاتالاز مثبت، اکسيداز مثبت و اوره‌از مثبت است که در اتمسفر 10-5 زندگی می‌کند. برای تشخيص هليکوباکتر پيلوری روشهای تشخيصی زيادی با ميزان اختصاصی بودن و حساسيت مختلف وجود دارد که بعضی بدون نياز به آندوسکوپی و بعضی نيازمند آندوسکوپی هستند و از بين آنها بررسی هيستولوژی و جستجوی هليکوباکترپيلوری در نمونه بافتی به وسيله رنگ‌آميزيهای اختصاصی، بهترين روش می‌باشد. در برخی از مقالات احتمال ارتباط بين هليکوباکتر پيلوری و کله سيستيت مزمن که خود زمينه‌ساز کانسر کيسه صفرا می‌باشد مطرح شده است. در صورت اثبات اين ارتباط و در نتيجه تغيير درمان کله سيستيت مزمن از جراحی به درمان مديکال، می‌توان از هزاران مورد کله‌سيستکتومی در سال که به جهت جلوگيری از کانسر کيسه صفرا انجام می‌شود، جلوگيری به عمل آورد. ما در اين مطالعه 100 کيسه صفرا را در بيمارانی که با تشخيص کله سيستيت مزمن تحت عمل جراحی قرار گرفته بودند ارزيابی کرديم. بدين ترتيب که ابتدا کيسه از نظر وجود يا عدم وجود سنگ بررسی می‌شد سپس قطعات کوچکی از 3 قسمت تنه، فوندوس و گردن آن برداشته شده و طی مراحل خاصی، برشهای کوچک ميکرونی از آن تهيه می‌گرديد و پس از رنگ‌آميزی گيمسا و هماتوکسيلين ـ ائوزين بطور جداگانه، در زير ميکروسکوپ با عدسی‌های 40 و 100 از نظر وجود هليکوباکتر پيلوری بررسی می‌شد که از 100 نمونه بافتی در هيچ موردی ارگانيسمی شبيه به هليکوباکتر پيدا نشد. با توجه به نتايج کاملا منفی ما و نتايج مثبت بسيار کم دو مطالعه جداگانه در کشور چين و مکزيک و با توجه به اين مطلب که در آزمايشگاه تنها 3 هليکوباکتر پيلوری‌ها در حضور صفرا زنده می‌مانند به نظر می‌رسد که رابطه معنی‌داری بين وجود هليکوباکترپيلوری و کله سيستيت مزمن وجود نداشته باشد. با وجود اين تأييد کامل اين مطلب نيازمند مطالعه موارد بيشتر در مناطق مختلف می‌باشد.