Abstract Glutathione (GSH) and enzymes related to this antioxidant molecule are often overexpressed in tumor cells and may contribute to drug resistance. Blockade of glutathione transferases (GSTs) has been proposed to potentiate the efficacy of chemotherapeutic drugs in cancer. The aim of this study was to evaluate the effect of chlorophyllin that has antioxidant properties, and also interferes with the activity of GST P1‐1, on breast cancers in vitro and in vivo. The in vivo studies were conducted using an N ‐methyl‐ N ‐nitrosourea (MNU)‐induced chemical carcinogenesis model in laboratory rats. DNA damage, GST activity, and GSH levels were determined in liver and tumor tissues. Treatment with chlorophyllin increased the GSH levels in the liver and significantly decreased DNA damage in the blood, liver, and tumor tissues. Even though tumorigenesis was delayed in rats receiving chlorophyllin before MNU injections, once the tumors emerged, the progression of tumor appeared to be faster than in the animals that received the carcinogen only. Out of nine breast cell lines, GST P1‐1 expression was detected in MCF‐12A, MDA‐MB‐231, and HCC38. Concomitant incubation with chlorophyllin and docetaxel did not significantly affect cell proliferation and viability. Chlorophyllin displayed genoprotective effects that initially delayed tumorigenesis. However, once the tumors were established, it may act as a promoter that facilitates tumor growth, potentially by a mechanism independent of cell proliferation and viability. Our results underline the pros and cons of antioxidant treatment in cancer, even if it has a capacity to inhibit GST P1‐1.
Purpose: Biotinidase deficiency (BD) is a rare autosomal recessive metabolic disorder that impairs the body's ability to recycle biotin, a crucial coenzyme for carboxylase enzymes involved in various metabolic processes. This study aims to evaluate the effects of biotinidase deficiency on cholinesterase activity in plasma, hypothesizing that the metabolic disruptions caused by inadequate biotin recycling may lead to alterations in cholinesterase function. Materials and methods: Plasma samples were collected from 73 individuals categorized into four genetic groups: wild type (n = 12), heterozygous (n = 30), homozygous (n = 19), and compound heterozygous (n = 12). Cholinesterase activity was measured using a colorimetric method. Results: The study discovered that the cholinesterase activity of the Heterozygous group was higher than the homozygous group (p = 0.0356). Additionally, cholinesterase activity was significantly lower in homozygous and compound heterozygous people than in wild and heterozygous groups (p = 0.0272). The statistically significant changes suggested a relationship between biotinidase deficiency and altered cholinergic activity. Conclusion: The findings indicate that biotinidase deficiency, particularly in its severe variants, may cause considerable reductions in cholinesterase activity, contributing to the neurological symptoms found in affected patients. More studies are needed to investigate the processes behind this association and develop strategies for reducing the effects of BD on cholinesterase activity and neurological health.
Many approaches in systems biology have been applied in drug repositioning due to the increased availability of the omics data and computational biology tools. Using a multi-omics integrated network, which contains information of various biological interactions, could offer a more comprehensive inspective and interpretation for the drug mechanism of action (MoA).We developed a computational pipeline for dissecting the hidden MoAs of drugs (Open MoA). Our pipeline computes confidence scores to edges that represent connections between genes/proteins in the integrated network. The interactions showing the highest confidence score could indicate potential drug targets and infer the underlying molecular MoAs. Open MoA was also validated by testing some well-established targets. Additionally, we applied Open MoA to reveal the MoA of a repositioned drug (JNK-IN-5A) that modulates the PKLR expression in HepG2 cells and found STAT1 is the key transcription factor. Overall, Open MoA represents a first-generation tool that could be utilized for predicting the potential MoA of repurposed drugs and dissecting de novo targets for developing effective treatments.Source code is available at https://github.com/XinmengLiao/Open_MoA.
This study was carried out with the aim of determining of using sugar beet head and leaves (SBHL) pelleted with different additives in ruminant nutrition. In this study, two feed types (pelleted-granulated) were used and four treatment groups (control, urea (2.5%), molasses (7%) and urea+molasses (2.5%+7%) were formed. The nutrient contents, relative feed values (RFV) and in vitro true digestibilities (IVTD) were determined in all groups. The randomized parcels experimental design was used in statistical analysis. In present study, it was determined that fresh form had higher nutritive value and also all the groups had higher RVF and forage quality. Furthermore, it was determined that pelleted form with molasses addition had higher forage quality for all the forms except for fresh form and pelleting had positive effect on IVTD. It was concluded that dried SBHL could be used as forage source in animal nutrition that use of additives increased the feed value and that pelleting had positive effetcts.
Photobiomodulation (PBM) has emerged as a potentially effective therapeutic approach to modulate cellular functions. This study aimed to examine the impact of PBM on reactive oxygen species (ROS) and lipid peroxidation, and glutathione-related antioxidant defense systems in rabbit eye tissues. A polychromatic light source with an intensity of 2.6 J/cm 2/min was used for PBM treatment in New Zealand White rabbits for 12 minutes. The PBM group (n=8) received treatments every two days for a total of twelve sessions, while the control group (n=8) did not undergo any PBM light exposure during the same period. The application of PBM significantly elevated ROS-mediated glutathione levels, along with increased activities of glutathione peroxidase and reductase, particularly in corneal tissue ( p ≤ 0.05). In conclusion, these findings could enhance understanding of PBM's therapeutic potential for eye health and lead to new strategies for preventing or treating ocular diseases caused by oxidative stress.
Kolloidal gumus 1940’lara kadar dunyada oldukca yaygin bir sekilde kullanilmistir. Fakat antibiyotiklerin kesfi ile birlikte, pahali olmasi nedeniyle kullanimindan zamanla vazgecilmistir. Bakterilerin antibiyotiklere karsi direnc gelistirmeleri, bunun sonucunda bazi bakterilere karsi elde edilen basarinin azalmasi ve antibiyotiklerin de kanatli hayvanlarin yemlerinde kullaniminin yasaklanmasi nedenleriyle antibiyotiklere alternatif urunler kapsaminda koloidal gumusun tekrar kullanimi gundeme gelmistir. Kolloidal gumus vucuttaki faydali enzimlere zarar vermeksizin, bir katalizor olarak bakterilerin, viruslerin ve mantarlarin oksijen metabolizmalari icin ihtiyac duyduklari enzimleri calismaz hale getirmektedir. Gumusun partikul boyutlarinin nano konumuna getirilmesi ile yuzey alanindaki artisinin antibakteriyel aktiviteyi artirdigi belirtilmektedir. Gumus nanopartikullerin yem katkisi olarak kullaniminin yayginlasmasinda en buyuk engel, olasi toksik etkilerine dair belirsizliklerdir. Bu derlemede, kolloidal gumus partikullerinin kanatli hayvan beslemede kullanimina yonelik yapilan calismalar irdelenerek “antibiyotiklere alternatif olarak kullanilabilecek yeni bir kaynak olabilir mi?” sorusuna cevap aranmaya calisilmistir
AMAÇ: Kalite göstergeleri (KG), hata oranlarını azaltarak ve hasta güvenliğini koruyarak laboratuvar hizmetlerinin kalitesini iyileştirmek için kullanılan temel araçlardır. Çalışmamızda, acil servisten gelen ve reddedilen kan numunelerinin sayı ve oranları incelenerek IFCC’ nin (Uluslararası Klinik Kimya ve Laboratuvar Tıbbı Federasyonu) “Laboratuvar Hataları ve Hasta Güvenliği” Çalışma Grubu’nun (WG-LEPS) rapor ettiği kalite indekslerine göre karşılaştırılması amaçlandı. GEREÇ VE YÖNTEM: Acil servisten Klinik Biyokimya Laboratuvarı'na gelen kan numunelerinin sayılarını değerlendirmek için, 2022 yılına ait veriler Laboratuvar Bilgi Sistemi’nden (LBS) geriye dönük olarak alındı. Analiz öncesi aşamada, laboratuvara gelen kan örneklerinin sayıları, reddedilme nedenlerine göre gruplandırılarak aylık ve yıllık yüzdeleri hesaplandı. IFCC WG-LEPS’nin üç hedef kriterlerini içeren ölçütler (%25’lik yüksek performans, %50’lik orta dereceli performans ve %75’lik düşük performans) kapsamında değerlendirildi. BULGULAR: Toplam numune ret oranı % 2,3 olarak hesaplanmıştır. Reddedilme nedenlerine göre “hemolizli numune”, “uygun olmayan numune kabı”, “uygun olmayan numune miktarı” ve “pıhtılı numune”’ lerin % KG değerleri sırasıyla 0,72, 0,03, 0,77 ve 0,80 olarak belirlendi. SONUÇ: Laboratuvarımızın “hemolizli numune” ve “uygun olmayan numune kabı’’ için % KG’sinin düşük performansa sahip olduğu gösterildi. “Pıhtılı numune” ve “uygun olmayan numune miktarı” için % KG’lerinin kabul edilemez aralıkta olduğu tespit edildi. Sonuç olarak, numune alımı ve transferi konularındaki eğitimlerin sıklığı artırılarak, sürecin kalitesinin artırılacağı düşüncesindeyiz.
Bu çalışmada, 60oC de birkaç baharat esansiyel yağının ve bazı bileşenlerin % 0.1 seviyesinde, zeytinyağının oksidatif stabilitesi üzerindeki antioksidan aktivitesi belirlenmiştir. Araştırma sonuçlarına göre, zeytinyağına farklı ilaveler ile yağın serbest yağ asitliği değerleri, birinci haftadan dördüncü haftaya kadar sırasıyla % 1.61-2.01, % 1.81-2.17, % 1.67-2.23, %1.79-2.62 arasında değişmiştir. Peroksit sayısı değerleri, birinci haftadan dördüncü haftaya kadar sırasıyla 11.98-15.10 meq O2/kg, 15.48-19.64 meq O2/kg, 18.22-27.50 meq O2/kg, 18.70-39.60 meq O2/kg arasında değişmiştir. Viskozite değerleri, 39.90-55.45 m.Pas, 53.35-59.60 m.Pas, 33.10-54.70 m.Pas, 34.00-50.80 m.Pas arasında değişmiştir. Araştırmanın ilk haftasında yağın peroksit değerleri 11.98 meq O2 / kg ile 15.10 meq O2 / kg (p <0.05) arasında değişmiştir. En zayıf etki, sater yağında belirlenmiştir. Thujene en yüksek antioksidan etkiyi göstermiş olup, ardından okaliptol, ocimene, mersin beyazı, BHA (bütillenmiş hidroksianisol) ve rezene izlemiştir. Zeytinyağlarının yağ asidi bileşimleri, esansansiyal yağlardan (% 0.1) ve buna karşılık gelen bazı bileşenlerden (% 0.01) kısmen etkilenmiştir. Zeytin yağının toplam yağ asidi miktarı % 96,86 ile% 99,99 arasında değişmiştir. En çok etkilenen yağ asitleri linoleik asit, ardından oleik ve linolenik asitler olmuştur.
Kanser, hucrelerin kontrolsuz bir sekilde cogalmasi, invaziv nitelik kazanmasi ve metastaz yapmasiyla kendini gosteren bir hastaliktir. Yapilan calismalar, kanser hucrelerinde kemoterapotik ilaclara karsi gelisen ilac direnciyle birlikte glutatyon ve glutatyona bagli enzim duzeylerinin de degistigini gostermektedir. Bu grup icerisinde yer alan glutatyon transferaz (GST) enzim ailesinden GST P1-1 izoziminin kanser hucrelerinde ekspresyon duzeyinin oldukca yuksek oldugu gozlenmektedir. Literaturde kuvvetli GST P1-1 inhibisyonu gosterebilen sayili inhibitor bulunmaktadir. Bunlarin bircogu toksik etkiye sahip oldugundan canli uzerinde etkilerini gosteren calismalar oldukca kisitlidir. Bu nedenle, arastirmacilar daha az toksik ya da toksik olmayan spesifik inhibitor molekuller gelistirmeye yonelmektedir. Klorofilin, GST P1-1 uzerinde inhibisyon etkisi oldugu kanitlanmis antioksidan bir molekuldur. Bu calismada klorofilinin inhibisyon ozelliginden yararlanilarak kimyasal olarak induklenmis meme kanseri modeli uzerindeki etkileri arastirilmistir. Bu amacla, N-metil-N-nitrozure kullanarak Sprague-Dawleys irki disi sicanlarda meme kanseri induklenmistir. Meme kanseri modeli olarak secilen sicanlarin 5 aylik calisma suresince agirlik, tumor olusumu ve tumor boyutlari gibi fiziksel ozellikleri takip edilmistir. Calismanin sonunda tum deney hayvanlari sakrifiye edilerek karaciger ve tumor dokularinda GST aktiviteleri olculmustur. Kan, karaciger ve tumor dokularinda glutatyon seviyeleri ve DNA hasarlari incelenerek klorofilinin meme kanseri tedavisine olasi katkilari arastirilmistir. Sonuc olarak, klorofilinin antioksidan ozelliginden dolayi ozellikle karaciger dokusunda glutatyon duzeyini arttirdigi; kan, karaciger ve tumor dokularindaki DNA hasarini onemli olcude azalttigi tespit edilmistir (P<0.05).
Anahtar Kelimeler: Antioksidan, DNA hasari, glutatyon S-transferaz, glutatyon, klorofilin, meme kanseri, N-metil-N-nitrozure.
'%3e%3cpath fill='%23012169' d='M0 0v30h60V0z'/%3e%3cpath stroke='%23fff' stroke-width='6' d='m0 0 60 30m0-30L0 30'/%3e%3cpath stroke='%23C8102E' stroke-width='4' d='m0 0 60 30m0-30L0 30' clip-path='url(%23b)'/%3e%3cpath stroke='%23fff' stroke-width='10' d='M30 0v30M0 15h60'/%3e%3cpath stroke='%23C8102E' stroke-width='6' d='M30 0v30M0 15h60'/%3e%3c/g%3e%3c/svg%3e)